weekendjeweg.kh

Dit weekend wilden we van de gelegenheid gebruik maken om eens wat meer van dit prachtige land te gaan bekijken. Op vrijdag was het een feestdag, waardoor het opeens een lekker lang weekend werd. We wilden niet te ver en te lang in de bus zitten, dus de keuze was gauw gemaakt: op naar Pailin, een stadje 80 km van Battambang vandaan én: op de brom! Nou ja, de meeste mensen noemen het hier een motor, maar als je wat anders gewend bent, zijn dit gewóón brommertjes :-).
Omdat het niet al te ver is, doen we vrijdag lekker rustig aan. We ontbijten uitgebreid in ons eigen tuintje, huren een brommertje voor André in het dorp en na de koffie tuffen we eens rustig een beetje Zuidwest. We besluiten om zoveel mogelijk de grote wegen te vermijden. Het eerste stuk is niet nieuw, want dat hebben we al eens gedaan toen we één van de tempels hebben bekeken met Ed en Karel. Het is een prettige weg, met leuke uitzichten op de rivier en het echte platteland van Cambodja. Na de tempel begint het nieuwe avontuur: algauw houdt de weg op... We hebben dan wel geen off-the-road brommer, maar we volgen gewoon het voorbeeld van de gemiddelde Cambodjaan en zijn brommer: gewoon rijden! Het wordt een leuk, avontuurlijk tochtje en we realiseren ons dat we dan pas écht op het platteland van Battambang zitten. We hebben geen geweldige kaart en worden door allervriendelijkste mensen uiteindelijk enigszins de verkeerde kant opgestuurd, waardoor we na 3 uur opeens weer gevaarlijk dicht bij Battambang komen, hahahaha. Gelukkig vinden we dan wel de grotere weg en denken rustig naar Pailin te kunnen rijden. Ware het niet dat... ze aan de weg aan het werk zijn. Tot overmaat van ramp begint het ook nog te regenen, hahaha. Hebben wij weer: geen druppel regen in de afgelopen drie maanden (oke, oke, op twee buitjes na), maar als wij op de brommer zitten, begint het te gieten. Gelukkig vinden we langs de kant van de weg een tentje (waar niet?) en wachten we de bui gewoon af. Uiteindelijk rijden we tegen het einde van de middag de provincie Pailin binnen en zien we direct dat we een goede keus gemaakt hebben. Pailin ligt in de uitlopers van het Cardemom gebergte en dat zien we direct aan de omgeving. Het is hier prachtig! Ook het hoofdstadje Pailin ligt in de heuvels gebouwd. We hebben een guesthouse geboekt dat bestaat uit bamboe hutjes en rijden er gemakkelijk heen. Ook dit ziet er idyllisch uit en we krijgen nu écht een vakantiegevoel! Het guesthouse heeft een geweldig restaurant en we laten ons het eten goed smaken!

Op zaterdag ontbijten we voor ons huisje. Wat wil je nog meer? André krijgt in de gaten dat het leven van een freelancer niet over rozen gaat: hij wordt gebeld dat zijn kaarten bij één van de winkel zijn uitverkocht... Hij spreekt af om maandag nieuwe te komen brengen. Natuurlijk zijn we helemaal blij dat het zo goed loopt!
Na het ontbijt bezoeken we de zeer kleurrijke tempel van Pailin en gaan we ook naar één van de watervallen in de buurt. Deze waterval ligt prachtig in de bossen, of eigenlijk de jungle. Het wordt weer een prachtige motorrit en we genieten volop! Mooie herinneringen van andere motorritjes komen zomaar boven drijven.
De waterval ligt op een mooi punt, en heeft net genoeg vertier om het leuk te houden. We kunnen er lekker lunchen en genieten van het frisse water. Zwemmen is net niet mogelijk, maar we hebben al gehoord dat er verschillende plekken zijn in Cambodja waar dat wel kan, dus dat komt nog wel. Moe maar voldaan genieten we van een lekker biertje bij het hutje.

Zondag willen we graag via een andere weg terug. We besluiten het erop te wagen, wat een hele klus is in een land zonder borden... tenminste, niet op de weggetjes waar wij willen rijden! Gelukkig spreken we inmiddels genoeg Khmer om uit de voeten te kunnen. We "tikken" nog even de Thaise grens aan (waar het zeer rustig is, vergeleken met de grenspost wat meer ten noorden) en gaan via prachtige, goed begaanbare wegen, tussen de mais- en rijstvelden door naar allerlei superkleine plaatsjes. We maken ook kennis met de bouwlust hier in Cambodja: vanaf een bepaald punt wordt de weg geheel vernieuwd, meestal door grote groepen Chinese arbeiders, die hiervoor "geïmporteerd" worden. Leuk voor over een tijdje, maar voor ons betekent het een kleine 50 km stofhappen :-) Als we na gehobbel en gehotseknots van de brommer afstappen en onze helm afdoen, zien we precies aan het stof waar de helm niet zat, hahahaha.
Moe maar voldaan komen we terug in Battambang: weer thuis na een heerlijk weekendje weg!