Pchum Ben

Allereerste excuses voor het fout gaan van de bezorging bij het vorige bericht...:-). Ik kreeg van de site geen berichtje dat het bericht geplaatst was en aangezien we ruzie hadden met het internet die avond, dacht ik dat het dus nog een paar keer moest proberen. Niet dus... Maar ja, deze keer zal het beter gaan (denken we dan maar, hahahaha).

Ondanks dat wij gewoon hard aan het studeren zijn, vindt op dit moment één van de belangrijkste feesten van de Boeddhistische kalender plaats: Pchum Ben. We hebben gehoord dat het een vijftien daags feest is, waarbij vooral de laatste week belangrijk is, en daarvan weer de vrijdag het hoogtepunt. Het is duidelijk te merken hier op straat: veel winkels zijn dicht, de markt is uitgestorven en er zijn nauwelijks restaurantjes open. Mensen zijn naar hun familie op het platteland toe om de voorouders (tot in de 7e generatie aan toe) te herdenken. Het geloo gaat dat in deze dagen de "poorten van de hel" open gaan en geesten naar boven komen. Deze geesten moeten gunstig gestemd worden. Maar ook de voorouders die niet in de hel zijn, profiteren van de aandacht. Deze aandacht wordt gegeven door eten en geld te brengen naar de tempels, zodat de geesten van de overledenen als ze naar “boven” komen gedurende dit feest, eten en geld vinden. Omdat je niet precies weet waar je voorouders naar toe zullen komen, gaan de mensen naar zoveel mogelijk tempels toe om wat te doneren.

Aangezien al dit eten erg lekker is (je geeft je voorouders tenslotte het beste, zeker als ze in het dodenrijk zijn!), is het de gewoonte dat de monniken rond het middaguur het voedsel dat is gebracht, op mogen eten. En... als zij gegeten hebben, wordt iedereen uitgenodigd om te komen mee eten. Deze traditie wilden we graag een keer meemaken en daarom zijn we vandaag naar de tempel toe gegaan met de hele groep én onze docent Dara.
We hebben eerst de tempel bekeken, die prachtig is versierd met schilderingen van het leven van Boeddha. Er is ook een schildering over de hel. In deze schildering wordt men gewaarschuwd wat de gevolgen zijn van slecht gedrag op aarde. Als je bijvoorbeeld dieren levend kookt, zal je zelf in de hel ook levend gekookt worden. Als je overspel pleegt, moet je in de hel in een puntige boom zitten, waar je continue pijn van hebt. 't Is maar dat je het weet... :-)

In het complex wemelt het rond dit feest ook van de straatkinderen. Ze vragen natuurlijk om geld, maar vandaag zijn ze creatief: ze “pasten” op onze slippers (die je natuurlijk uit doet als je een tempel ingaat) en vragen daar dan wat geld voor. We hebben het dan over 100 riel, ongeveer 5 cent.... De kinderen hebben het trouwens deze week iets beter dan normaal, want ook zij krijgen eten wat er over is van de tempel. Het zal één van de beste weken van het jaar zijn voor ze, want het eten is echt heel lekker!
Dat komen we te weet als we een ander gebouw van de tempel ingaan. Van te voren hebben we wat gemengde gevoelens: hoe kunnen wij daar nou gaan eten, terwijl we het zelf zo goed hebben. Dara vertelt (desgevraagd) dat we ons daar geen zorgen over moeten maken: iedereen wordt uitgenodigd mee te eten, er is echt een overvloed aan eten, en als wij het niet opeten, wordt het weggegooid. Het is nl. onmogelijk om in deze warmte het eten te bewaren.

We gaan dus allemaal om een grote, lage tafel zitten, die geheel gevuld is met allemaal bakjes met groenten, vlees, fruit, brood en koekjes/cake. De mensen vinden het zichtbaar leuk dat we interesse hebben voor hun gebruiken en doen hun best om het ons naar de zin te maken. Zo komen ze ook met flesjes water en bananen. De “opper monnik” brengt zelfs voedsel naar onze tafel, wat totaal ongebruikelijk is, vertelt Dara later. Deze monnik vraagt dat normaal gesproken aan zijn ondergeschikten. Hij maant ons met gebaren toch vooral zoveel mogelijk te eten, tot we helemaal vol zijn. We laten het ons dan ook maar goed smaken en het wordt een leuke maaltijd met elkaar. Het dubbele gevoel blijft, zeker als we zien dat kinderen niet binnen mogen komen om met ons te eten, net als de twee bedelaars die ook bij de tempel zitten. Ze krijgen het eten trouwens wel, maar dan nadat de anderen weg zijn. Tja....
Na de gebruikelijke donatie aan de tempel en het bedanken van de monniken voor het voedsel, verlaten we de tempel weer. De kinderen zullen onze restjes weer verder op eten....

En wij: ach, vanmiddag om 14.00 uur hebben we gewóón weer onze les op school...;-), maar kunnen we terugkijken op een bijzondere ervaring!