Het is voorbij...:-)

Hoewel het op maandag nog een eeuwigheid leek te duren, is het nu toch ook weer zaterdag geworden en is de taalles voorbij. Raar idee! We hebben veel geleerd en gemerkt hoeveel we nog moeten leren... Tijdens deze week leerden we niet alleen maar nieuwe woorden of zinsconstructies, maar ook opmerkelijke zaken. Zo ontdekten we vorige week al een heerlijk koffietentje en wilden we zelf ook die koffie kunnen maken. We vroegen ons af waarom de koffie hier zo'n bijzondere smaak heeft. Nu blijkt dat iedere provincie hier zijn eigen koffie heeft, naar eigen receptuur. Het schijnt dat de koffiebonen hier geroosterd worden in de rode wijn en chocola (waarop André droog opmerkte dat dat natuurlijk wel een ideale combinatie was) en daardoor zijn typerende smaak krijgt. Wij vinden het in ieder geval erg lekker en zijn in de markt op zoek geweest naar eenzelfde metalen filter in de vorm van een kop en schotel die we kunnen gebruiken om op een glas te zetten, koffie er in te doen en het dan vervolgens op te schenken. Ideaal... Nu we ze gevonden hebben, gaan we lekker genieten in ons huisje van een heerlijk kopje Battambang koffie!
Met allerlei nationaliteiten in de groep kom je ook veel te meer te weten over de gewoonten en gebruiken van de verschillende landen. Zo had Daniël uit Uganda in onze groep wat moeite met het zeggen van de tijden. Soms zei hij voor 4 uur in de middag “tien uur”. Onze taalleraar Dara had algauw in de gaten hoe het kwam: in Uganda is 6 uur 's ochtends onze tijd eigenlijk het 0-uur. Dat betekent dus dat 12 uur 6 uur is en 4 uur in de middag dus 10 uur! Ach, je moet het maar weten... (en ik wist het niet...).
Op woensdag ben ik met een mede VSO'er naar de markt geweest. Zij had al een leuke rok laten maken én een bloes. Aangezien ik hier vooral problemen zal krijgen met het kopen van (voor het werk geschikte) bovenkleding, dacht ik haar voorbeeld maar eens te volgen. Het is volgende week dinsdag klaar, dus als je nieuwsgierig bent: skypen maar!
Zoals gezegd was zaterdag onze laatste dag van de taalcursus. We hadden een mand gekocht waarin iedereen een cadeautje deed voor de taalleraar. En met een heus gedicht in Khmer namen we afscheid. In januari zullen we hem weer zien, omdat we dan nóg een week taalcursus hebben. Leuk!
Vandaag had VSO een bezoek geregeld aan een dorp hier verder op. Hier hebben we kennisgemaakt met de “village chief” die ons vertelde over zijn gemeente, de verschillende manieren waarop ze het land verbouwden en de plannen voor de komende tijd. Zo wil hij graag een nieuwe weg naar zijn dorp, want de laatste 6 kilometer was ouderwets hotseknotsen! We hebben ook de families in het dorp ontmoet en geprobeerd zoveel mogelijk Khmer te praten... Op zo'n moment merk je dat je al heel veel kan zeggen.... maar vooral ook wat je nog niet kan, hahaha. En ook dat vragen wel erg lastig te begrijpen zijn. We zijn weer op het punt dat we heel veel kunnen vragen, maar het antwoord niet verstaan... :-)
De familie waar wij terecht kwamen, had het allemaal vrij goed voor elkaar. Opa, oma en een moeder met twee oudere kinderen (van wie er één vrij goed Engels kon spreken) woonden in één huis. Het was een mooie Cambodiaanse woning, met een bamboe vloer en het kenmerkende bovenhuis. Onder het huis wordt gekookt, staan de koeien (nou, bij dit huis dan niet) en wordt er gegeten. Het huis had ook een badkamer en een toilet boven. De zoon van de oudere man woonde in Phnom Penh en zat bij het leger. Vader van de kinderen was in Canada. Ook de broer van de kinderen studeerde in Phnom Penh. Het was leuk om foto's uit te wisselen, Khmer te oefenen en eens een kijkje in het dorpsleven te krijgen!
Dinsdag hebben we nog een motortraining, waarna we op woensdag weer terug gaan naar Phnom Penh voor de laatste workshops daar... Het einde is in zicht, wat betekent dat we bijna naar ons eigen huisje kunnen!!!!