Een échte "Van Dam" aan de muur?

Als je dat wilt zien, moet je gauw naar Battambang komen! André heeft inmiddels contacten gelegd met drie cafeetjes hier en heeft prachtige plekken gekregen om zijn foto's op te hangen. Iedereen is zo enthousiast!
Mocht je ook er ook één aan je eigen muur willen hebben (nu ze nog betaalbaar zijn, hahahaha), zoek een mooie uit op www.everyoneweb.com/cambodia en stuur een mailtje naar André.
Natuurlijk kunnen we ze ook in september voor je meenemen, want: de vlucht is geboekt! Op 2 september arriveren we weer in Nederland voor een periode van drie weken om iedereen weer eens lekker te knuffelen... Een wijntje drinken mag natuurlijk ook :-).

Inmiddels hebben we ons ook eens goed verdiept in hoe we filmpjes op de site kunnen krijgen. Misschien heb je de eerste gezien, waarbij we een fietstochtje maakten met Ed, Karel en Syl, met een mooie indruk van de omgeving. Deze keer een filmpje van het huis, met op de achtergrond de prachtige muziek van de bruiloft die bij ons in de straat is (ARGH!!!). Het einde van het filmpje leidt naar de prachtige bloemen die nu open gaan in de tuin, inspiratie voor André voor een nieuwe serie foto's.

We hebben al een aantal keer verteld van begrafenissen en bruiloften (voornamelijk over de herrie :-)), dus nu nog wat achtergronden... voor zover wij ze nu hebben kunnen achterhalen. Wie weet volgt over een jaartje een up-date.

Een bruiloft duurt over het algemeen meerdere dagen. Daar kunnen wij natuurlijk goed inkomen, aangezien die van ons ook 4 dagen was...hihi. Maar goed, net als in Nederland kost een bruiloft hier erg veel geld. Zoveel geld, dat de meeste mensen volledige berooid zijn als ze dan eenmaal getrouwd zijn. Iedereen moet namelijk uitgenodigd worden, van Jantje en Pietje tot de neef van de broer van de zus van Jantje en Pietje. Het enige voordeel is dat al die mensen weer geld mee (moeten) nemen, zo'n 5 dollar of 10 dollar, al naar gelang hoe dicht je bij de bruid en bruidegom staat. Je begrijpt dat in dit arme land je meestal hoopt niet uitgenodigd te worden... anders wordt het een dure bezigheid. De mensen trouwen vooral in de droge periode (dat zijn de maanden november, december, januari en februari, alhoewel februari alweer erg warm wordt...).
Als een jongen met een meisje wil trouwen, gaat hij (of zijn familie) onderhandelen met de ouders van het meisje. Die zijn nl. verantwoordelijk voor het betalen van het feest, en willen wel een tegemoetkoming in de kosten. Voorbeeld: een kennis van ons wilde trouwen, ging met zijn ouders naar de ouders van de bruid, die vroegen 5000 dollar. Dat was teveel, dus gedesillusioneerd weer terug. Over de telefoon verteld dat hij wel aan 2000 dollar kan komen. Ouders gaan niet akkoord, hebben het over 4000 dollar. De jongen verkoopt zijn brommer en zegt dat hij 2500 dollar heeft. Hiervoor heeft hij ook zijn laptop al verkocht. Na veel aandringen van de bruid (die wel graag met hem wil trouwen), gaan de ouders akkoord. 2500 dollar als bruidschat... Hij woont overigens nu in een krotje, zijn bruid bij haar ouders (want hij kan daar geen werk vinden), heeft geen geld om naar haar provincie toe te gaan en tot overmaat van ramp/geluk ('t is maar hoe je het wilt noemen...) is zij ook nog in verwachting...
Maar goed, de bruiloft duurt meestal drie dagen, alhoewel het lijkt dit jaar alsof mensen in de gaten hebben dat twee dagen ook wel genoeg kan zijn.
De voorbereidingen zijn als volgt: er komt een vrachtwagen de straat ingereden, die volgestampt is met stoelen, tafels, een tent en grote, hele grote boxen. Tegenover de plek waar de tent in drie minuten uit de grond is gestampt, worden grote wokken neergezet, waar het eten gemaakt wordt. Om 5.00 's ochtends begint de muziek (met als reden om zo vroeg te beginnen om iedereen op de hoogte te stellen en de bruid te wekken??), terwijl er nog niemand zit. Om het geluid zover mogelijk te krijgen, worden extra luidsprekers op een paal of (mijn favoriet:) in de kokosbomen gehangen. Je snapt dat wij behoorlijk mee genieten van allerlei bruiloften in de buurt!
Er vinden allerlei ceremonieën plaats, met monikken, famlieleden en vrienden, waarna iedereen gaat eten. De muziek gaat door tot ongeveer tien uur 's avonds.
De tweede dag verloopt ongeveer hetzelfde (en ze komen "allemaal mee eten"!), waarbij in de middag nog wat meer feest-achtig gebeuren is met dansen en drank. Vooral veel drank. Omdat de muziek veel te hard staat, is het niet mogelijk om een goed gesprek te voeren... Als je langs een bruiloft loopt, zie je ook de meeste mensen wat ongeïnteresseerd voor zich uitstaren. Maar dat kan ook zo lijken voor een buitenstaander...

Vorige week hadden we aan de andere kant van de straat een begrafenis. In dat geval komt ook de tent en het eten, maar zijn er meer monniken en plieng-plong muziek. Het begint op hetzelfde tijdstip en gaat iets minder lang door, maar heeft dezelfde luidsprekers en volume bereik... Een week lang is men bezig afscheid te nemen van de overledene. De eerste dagen hebben wij een ceremonie gezien/gehoord met de monniken, waarbij ook verschillende mensen (kleinschaliger dan een bruiloft) komen afscheid nemen en eten. Er wordt een grote toren van platforms gebouwd, waar de kist op komt te staan. Mensen worden hier begraven of gecremeerd. Dit gebeurt in de pagoda. Na twee dagen dachten we dat het voorbij was, maar na een week is er nog een ceremonie. Mijn Cambodjaanse collega vertelde dat in het Boeddhistisch geloof men gelooft dat de ziel op dat moment zich realiseert dat hij dood is en dus de weg gewezen moet worden naar een ander lichaam of het paradijs.

Je begrijpt dat net als bij ons in Nederland niet alleen de kapper en de doodgraver een goed beroep is (je hebt altijd werk), maar dat je ook nog een succesvolle carrière kunt hebben als verhuurder van stoelen/tafels en feesttenten. Nou ja, als de foto's niet verkopen, kunnen we altijd dat nog gaan doen :-)