wat we zoal aan het doen zijn...

Even een "updeetje" van de afgelopen weken, want het leven gaat hier ook gewoon door!
Op de PTTC zijn we druk met allerlei dingen, leuk! Het idee van de Community Day (a la fancy fair) begint een beetje te landen. Steeds meer mensen schrijven zich in om iets te doen, docenten willen wel een workshop doen en ook van buitenaf krijgen we aanbiedingen voor workshops voor de ouders. Het begint te lopen!! Ik ben er in mijn hoofd al uren, dagen, weken... mee bezig, maar heb nu besloten dat het niet mis kan gaan: als er niet genoeg mensen komen, hebben ze voor een kleine prijs in ieder geval een leuke dag, als er genoeg mensen komen, is het helemaal mee genomen en als er veel mensen komen, verdienen we er ook weer genoeg aan! Maar goed, we gaan natuurlijk voor een mooie opbrengst, want het is niet alleen maar een leuke dag voor de gemeenschap. We hebben gisteren wel besloten om maar twee scholen uit te nodigen, want de derde school heeft 1700 leerlingen... en we hopen eigenlijk niet dat die allemaal komen, hahahaha. Dat zou wel een beetje teveel van het goede zijn! André gaat die dag Hollandse pannenkoeken bakken, we zijn benieuwd wat ze daar van vinden. Ook weer 1000 riel (ong. 20 eurocent) per stuk, wie weet wat hij allemaal op gaat halen voor het goede doel!

Verder is de enquete voor de leerkrachten klaar. Omdat er helaas geen normale vergadering was, moet ik die nog even laten liggen tot een beter moment. Wel heb ik een leuke workshop gehad met de leerkrachten van groep 1 van de praktijkschool. Toen ik hun lessen observeerde (de follow-up van de cursus die we met hen gedaan hebben), hadden ze de vraag hoe ze nou toch ervoor moeten zorgen dat alle leerlingen effectief bezig zijn. Dus ik heb een eerste sessie over klassenmanagement gedaan. Beetje afhankelijk van de leerkracht lopen kinderen van hun plaats, gaan ze naar de wc, kletsen ze met anderen, spelen ze met een touwtje, of worden afgeleid door een vogeltje wat langsvliegt (kortom: een typische kleuter die nog niet aan school gewend is, niet waar?). Maar het probleem is dat ze dat ook allemaal laten gebeuren en dan klagen dat er zoveel kinderen weglopen naar de wc, of dat dat jongetje achteraan altijd zit te spelen met een touwtje. Eh... dat is dus iets waar júllie iets aan moeten doen! Nu wat tips gegeven op welke manier ze dat met de kinderen kunnen oefenen (zonder met een stok rond te lopen) en wat ze kunnen doen om de kinderen meer te motiveren. Groep 1 blijft gewoon heel lastig, zeker omdat dat hier ook de klas is waar ze voor het eerst op school komen en dus leren lezen. Eigenlijk kun je het dus vergelijken met een groep 3 bij ons, waar kinderen geen groep 1/2 (en peuterpub) gedaan hebben. En als je er dan ook nog eens 40 in je lokaal hebt...
Maar goed, de leerkrachten zijn erg leergierig en vinden het leuk om nieuwe ideeën te krijgen. Nu nog kijken hoe ze ze in praktijk gaan brengen. Komende donderdag hebben we nog een sessie over wat ze kunnen doen met leerlingen die klaar zijn met bv. het oefenen van de letter op hun leitje (wat ze hier nog heel veel gebruiken). Ik hoop ze voorbeelden te geven van materialen die de kinderen dan kunnen gaan pakken om te doen en te oefenen, zoals wij dat ook hebben in groep 3. De materialen zijn er niet echt, maar met weinig kun je toch al heel veel. Soms is het meer een kwestie van een handige manier bedenken om wat er is te gebruiken... Ik ben benieuwd!

Even over naar André, die ook erg druk is..
...als kleine zelfstandige die net begint. Na het grote succes van de kalender smaakt het aan de man brengen van mijn foto's naar meer.
En die mogelijkheid doet zich nu voor. Er is een nieuwe bar/restaurant geopend die erg veel doet aan de promotie van plaatselijke kunst/kunstenaars, dus maar eens een kopje koffie gaan drinken en mijzelf voorgesteld als freelance fotograaf. Ze wilde graag mijn werk zien en was direct enthousiast. Vooral de zwart-wit foto's vielen in de smaak. Zo komt er dus binnenkort een tentoonstelling van mij te hangen en gaf ze mij het goede idee om kaarten te gaan maken van de foto's, en die te verkopen. Het zijn geen ansichtkaarten, maar luxe kaarten van het formaat A5 (half A4tje) die hier niet te krijgen zijn.
Deze week dus meteen aan de slag gegaan, materiaal gekocht en mijn foto's af laten drukken. Daarna dagelijks druk aan de knutsel, en ik moet zeggen....ze zijn heel mooi geworden. Het wordt natuurlijk nog even wachten wat de toeristen ervan vinden :)
Een deel van de opbrengst wordt besteed aan goede doelen die de eigenaresse uitzoekt. Een mooie bijkomstigheid. Hopelijk leidt deze nieuwe ontwikkeling tot meer en gaan mijn fotoactiviteiten zich zo langzaam steeds meer uitbreiden.


Toen we gisteravond naar huis reden vanuit het centrum, zagen we bij ons op de hoek een tent verschijnen. Dat betekent meestal een bruilof óf een begrafenis. Is het voor de deelnemers nogal een verschil, voor ons maakt het niet zoveel uit: we weten dat om 4.00 of 5.00 uur de muziek begint. En inderdaad... vanochtend klonk de monnik en de treurige muziek (een begravenis dus) al luidschetterend uit de luidsprekers. Je moet het meemaken (hè Syl, Ed en Karel???) om te begrijpen dat het net is alsof de monnik naast je bed staat! (En dat dus 2 of 3 dagen) Nou ja, ook dit hoort erbij en het is een inzichtje in de cultuur van Cambodja. We slapen van de week wel weer bij...