Nieuwe baan!

Nee, maak je maar geen zorgen, het gaat allemaal prima hier met mijn baan op de Pabo. Nou ja, er zijn natuurlijk best momenten dat ik me afvraag hoeveel ik nou bereik, maar over het algemeen ben ik wel positief. Ik ben deze weken vooral druk met het bezoeken van de stagescholen (vijf) waar alle studenten (meestal drie per klas) lessen geven. Dit is vooral goed om te horen wat er eventueel aangepast moet worden in het programma. Ook is het leuk voor mezelf om een deeltje van het werk wat ik voor de Pabo in Nederland deed weer op te pakken. Vooral interessant zijn de overeenkomsten tussen de studenten hier en daar én de universele gevoelen als "zenuwachtig zijn voor een les", "je voorbereiding vergeten" én het feit dat de ook de lievertjes hier een student altijd uitproberen...
In de Pabo zelf gaat het ook "naar redelijke tevredenheid". Deze week hadden we weer een "visie-vergadering", waarin alle leerkrachten mee konden praten over wat zij belangrijk vinden voor de Pabo. Deze vergadering had zelfs een agenda! Moet ik misschien even toelichten: normaal gesproken is er geen agenda voor een vergadering. Net als in China gaat de directie zitten en steekt vervolgens voor een uur of meer een verhaal af, waarnaar de leerkrachten luisteren (of zoals in Cambodja: doen alsof ze luisteren, maar onderwijl met hun telefoon spelen, hun meegebrachte kind bezighouden of boekjes lezen uit de bibliotheek waar de vergadering is). Er is weinig interactie. Eén van de onderwerpen in de workshop die ik met de directie heb, was dan ook de vergaderingen. We hebben gepraat over de kenmerken waar een goede vergadering aan voldoet en natuurlijk was één van de dingen een agenda, met daarna notulen. Ik had als voorbeeld een groot blad gemaakt met de vaste punten van een vergadering, met lege plekken waarop je de specifieke punten van die vergadering kunt schrijven. Even lamineren en klaar, kun je hem iedere vergadering gebruiken én de leerkrachten kunnen van te voren ook hun punten opschrijven. De directie zag dat wel zitten en besloot het gelijk maar in de praktijk te brengen. Dus een agenda voor deze vergadering mét veel interactie. Ik had ook de resultaten van de leerkrachten enquete. Deze waren op zich niet nieuw, maar misschien wel voor het eerst genoemd in een vergadering. Helaas werd daar nou weer niet zoveel op gereageerd... maar goed, je kunt niet alles in één keer hebben.

De nieuwe baan moet dan dus met André te maken hebben! En inderdaad... In Battambang begint er op kunstgebied wat te leven, mede door een aantal actievelingen die zich ten doel heeft gesteld de kunstscene te ontwikkelen. Zij hebben een nieuwe gallery geopend in één van de straten en André heeft aangeboden twee ochtenden in de week (van negen tot half twee) hier aanwezig te zijn. Altijd handig voor de contacten en ook gewoon leuk! Dus aan zijn diverse cv wordt nu ook "gallery medewerker" toegevoegd :-). En nu maar hopen dat er veel mensen langs gaan komen...
Hij had een lastig weekje trouwens, want hij moest op de blaren lopen! Wat was er gebeurd? Regelmatig fietst André naar de rivier en gaat daar lekker onder de bomen zitten. Natuurlijk komen er regelmatig mensen met hem kletsen en kinderen die daar voetballen nodigen hem vaak uit om mee te doen. Deze keer liet hij zich overhalen en deed zijn slippers uit. Na één keer heen en weer gerend te zijn, kreeg hij toch wel erg last van zijn voeten en bleek dat hij twee gigantische bloedbaren had! Nou loopt hij thuis ook regelmatig op blote voeten en voetbalt hij met de buurtkinderen, maar je kon een eitje bakken op de geglazuurde stenen daar! Dat wil hij nu letterlijk nog eens gaan uitproberen :-)

ps. er staan foto's bij het stukje van vorige keer én een nieuw filmpje in de tropische regen
André heeft ook weer nieuwe foto's geplaatst op www.everyonweb.com/cambodia.