Een droom die uitkomt...

Eigenlijk begint dit verhaal al drie jaar geleden. Op een vage hotelkamer ergens in China bekijken we een documentaire over een bizar gebouw dat in Singapore wordt gebouwd: het Marina Bay Sand's hotel. Het zijn drie gigantische torens waarin hotelkamers komen, met bovenop, over de gehele breedte van alle drie de torens een zwembad. Dat zwembad wordt het hoogste ter wereld. Ik krijg het gevoel “daar wil ik ooit in mijn leven zwemmen”. Ach, er zijn slechtere plekken om dat voor te bedenken. Aangezien we op dat moment helemaal geen plannen hebben om überhaupt in Singapore terecht te komen, verhuist deze droom naar de achtergrond.....
In Januari dit jaar komt er een aanbieding van Air Asia: voor 5 dollar naar Singapore. Dat is natuurlijk wel heel aantrekkelijk! Aangezien we weten dat in November het Waterfestival in Cambodja is en wij dus een paar dagen vrij zijn, is de keus snel gemaakt. We boeken de vlucht en opeens komt het zwembad weer in de herinnering. Een kijkje op het internet geeft de droom weer een flinke schop: om in het zwembad te kunnen zwemmen, moet je gast zijn in het hotel. Tja, een vijfsterren hotel in een wereldstad, dat is natuurlijk niet echt gemaakt voor een vrijwilliger-salaris, alhoewel er natuurlijk best wat spaargeld is om wat leuke plekken te bekijken aan deze kant van de wereld. We besluiten verstandig te zijn en gaan op zoek naar een goedkoop hotelletje (best nog een hele klus in Singapore!). Rond dezelfde tijd komt de belastingdienst éindelijk met de belastingcentjes van 2008 over de brug (sneller kunnen ze het blijkbaar ook niet maken :-)) en kijken we elkaar even aan: één nachtje dan? Oké, één nachtje. Maar dan wel de rest van de week in het meest goedkope hotel van de stad! De voorpret is al heel wat waard... en eindelijk is het dan zover: deze week hebben we gezwommen in het hoogste zwembad ter wereld. A dream came true...

Voordat het zover is, moeten we eerst nog een lange reis maken. Eerste stap is de busreis vanuit Battambang naar Phnom Penh, waar we het vliegtuig nemen naar Kuala Lumpur. Het is dan inmiddels tien uur 's avonds en de volgende vlucht gaat om zes uur 's ochtends. We besluiten toch maar een kamer te huren in één van de hotels op de luchthaven, want de dag erna checken we in bij het Marina Bay Sand's hotel, en daar willen we natuurlijk geheel uitgeslapen aan beginnen!
De vlucht naar Singapore is bijna nog korter dan de busreis van Hoofddorp naar Haarlem. We zijn net opgestegen, als de piloot vertelt dat we alweer de landing hebben ingezet! André merkt droogt op 'dat hij het ook niet meer dan een knaak waard vindt' :-)!
Natuurlijk heeft het hotel een eigen bus en is het een luxe om zo van het vliegveld naar je hotel gebracht te worden! We worden met alle egards ontvangen en iedereen doet vreselijk zijn best om het je naar de zin te maken. De kamer is nog niet klaar (officiële incheck is pas om 15.00 uur), maar we mogen ons even opfrissen als we wilden in een “gastenkamer”...wow! Ook konden we alvast naar het panoramadek, of even zwemmen in het zwembad. De koffers worden keurig opgeborgen en zouden ons later achterna gebracht worden... We brengen de tijd door met ontbijten en inderdaad alvast een eerste blik op het dak en een duik in het zwembad.
Het is nog een hele toer om de liften te gebruiken :-)! Na drie slappe lachbuien (sorry, mensen, dat krijg je als klootjesvolk in een vijfsterren hotel komt) zijn we er eindelijk achter: je moet je kaart eerst in een houder steken en dan de verdieping opzoeken. Je probeert nog heel stoer te doen alsof je altijd in dit soort hotels slaapt, maar die houding is er na die eerste liftervaring dus gauw af! Maar: alleen de lift is al het hele uitstapje waard, hahaha. Alle toestanden zijn trouwens absoluut die moeite wel waard: het uitzicht is echt in één woord GEWELDIG! Het eerste moment dat je uit de lift stapt, is echt adembenemend. De volgende drie uur komt de glimlach niet meer van mijn gezicht: wat een superervaring.
Het betreden van de kamer is een nieuw hoogtepuntje van deze dag. Gordijnen die automatisch opengaan als je binnenkomt, een prachtig bed, opgemaakt met superveel kussens en het uitzicht is echt geweldig! Zelfs de badkamer heeft verschillende kamers, met een aparte douche en een toilet. Er staat ook een prachtig wit bad op pootjes en dan praten we dus nog niet eens over het gedeelte waar je je “gewoon” wast.... Metershoge ramen met uitzicht op de Marina Bay, een leuk stukje Singapore aan – zoals de naam al zegt – een haventje (weliswaar kunstmatig aangelegd). Die avond kunnen we vanaf onze kamer de lichtshow in die baai volgen, leuk hoor! Natuurlijk gaan we ook nog naar boven om te genieten van het uitzicht én …. nog een rondje in het zwembad!
Helaas moet een mens ook slapen (in dit soort plekken wil je eigenlijk daar je tijd niet aan besteden), maar in dit geval was het heerlijk, want het bed is natuurlijk geweldig!
Ook de ochtend erna springen we nog even in het zwembad en genieten we wederom van het uitzicht. Om elf uur is het feest dan toch echt afgelopen en moeten we uitchecken... helaas! Ik denk dat we de enige gasten zijn die met hun koffertje vervolgens naar de metro lopen... hahaha. Terug in de realiteit, die overigens net zo leuk is hoor.
De metro werkt hier prima en we hebben het systeem algauw weer door. Het nieuwe hotel is natuurlijk veel kleiner, maar bevalt prima voor onze standaarden. Interessant is wel dat de kamer bij elkaar nog kleiner is dan de badkamer in het andere hotel.... maar dat zegt meer over de badkamer dan over deze kamer :-). Het is een leuk buurtje, waar we ons wel thuis gaan voelen. Er zijn honderden eettentjes en “foodcourts” (plekken waar meerdere kleine eettentjes bij elkaar zitten) waar ze echt héérlijk eten maken. Na de lunch pakken we de metro naar “Arab street”, een moslimbuurt met een prachtige moskee en idyllische straatjes. Het ziet er prachtig uit.

Ook de volgende dagen verslijten we een paar schoenen. We bezoeken een leuk museum (red dot museum) dat geheel in het teken staat van design: allerlei design spullen, van stofzuigers en tupperware tot de meest vernuftige badkamerkranen, lampen, stoelen en ook ziekenhuismateriaal. Lastig om uit te leggen, maar zoek het maar op als je nieuwsgierig bent geworden! Tijdens een “kunstroute” door de wijk, die aangeraden wordt door het museum, komen we weer allerlei leuke plekjes tegen. Zo stuiten we op de School voor Fotografie in Singapore, waar we natuurlijk even naar binnen lopen. We raken in gesprek met de fotograaf daar en hij raadt ons nog wat andere plekjes aan. Het b dat we dicht bij Chinatown zaten, waar we natuurlijk wel graag een kijkje wilde nemen. Dat viel toch wel een beetje tegen, omdat het eigenlijk alleen maar veel winkeltjes met troep was. Op de terugweg naar de metro kwamen we in een soort planningskantoor terecht (ruimtelijke ordening van Singapore) waar ze erg leuke interactieve exposities hadden over Singapore, de historie en de plannen voor de toekomst. Weer érg interessant!
Natuurlijk kunnen we de Kalverstraat van Singapore niet overslaan: Orchard road. We hebben al ervaren dat Singapore eigenlijk één groot winkelcenturm is (we hebben er 64 geteld op de kaart en dat zijn écht hele grote!) en dat is hier ook duidelijk te merken. Grappig is wel dat er al overal kerstbomen verschijnen... zo komen we al vroeg een piepklein beetje in de kerst stemming! Ook Little India is een must, en eigenlijk veel leuker dan Chinatown, vinden wij. We blijven er 's avonds hangen, omdat we toch wel merken dat Singapore 's avonds tot leven komt. Natuurlijk eten we Indiaas deze avond.
Donderdag wederom een bijzondere bestemming: de Nederlandse school in Singapore. Op één van de tripjes naar Siem Reab waren we een Nederlands gezin tegen gekomen die in Singapore woont, en aangezien ik ook wel eens vacatures lees voor de Nederlandse school daar dachten we dat het leuk zou zijn om die eens op te zoeken. Erg grappig om midden in de bossen van Singapore opeens een Nederlandse enclave te vinden, met kinderen die in plaats van een luizencape allemaal een blauw hoedje tegen de zon op hebben en leerkrachten die net als in Nederland “maan, roos, vis” aanleren. Nou ja, die apple computers en prachtige digitale schoolborden, de halve atletiekbaan en het mooie meubilair zie je dan wel weer niet overal in Nederland, maar ook in Singapore is er gewoon een Sinterklaasfeest :-)! Om hier te komen nemen we de bus (tja, wel wat anders dan al die ouders die hun kinderen in hun SUV komen ophalen, of de kinderen die in de pauze met het “Nederlandse busje” worden weggebracht) en dat is ook weer leuk: daardoor zien we een stuk meer van de stad!
Tja, vrijdag zit het er dan gewoon echt weer op! We maken er nog een bijzondere dag van door te ontbijten in Singapore, de lunch in Kuala Lumpur te eten en te dineren in Phnom Penh en onszelf te beloven dat we “morgen weer normaal gaan doen”. Maar: we hebben genoten!!!

(foto's volgen later!)