Tussen Sint en Kerst....

Het lijkt nog maar even geleden dat ik geschreven heb over de bikerace in Siem Reap, maar als ik op de kalender kijk is het inmiddels alweer de 18e december en zijn we dus alweer heel wat dagen verder! Blijkbaar is er ondertussen weer veel gebeurd en is er weer veel bij te praten.

Gilly (die ook de bike race had gedaan) kwam met ons mee naar Battambang omdat ze graag wilde zien hoe ik met het DVD-project werkte én omdat we op woensdag alweer naar Phnom Penh zouden vertrekken voor de VSO conferentie met het gehele onderwijsteam. Het gaf mij een mooie aanleiding om de stageschool op het terrein te vragen of we een DVD-sessie konden hebben, omdat we die de afgelopen maanden even uitgesteld hadden. Geen probleem voor de leerkrachten, op maandag 5 december zat iedereen weer keurig klaar voor de volgende ronde. We hebben een leuke discussie gehad, mede omdat ik wat aanpassingen kon doen in het programma. Ik had voor het onderzoek (waarvoor ik nog steeds met het aanpassen van het voorstel bezig ben) weer een aantal interessante zaken gelezen, die ik nu kon gebruiken in mijn sessies. Gilly vond het ook erg leuk om te zien en is inmiddels al hard aan de slag om het ook in Kratie te gaan gebruiken, de plek waar zij werkt.
Een oplettende lezer heeft in de gaten dat we inmiddels bij Sinterklaas zijn aanbeland en de goede man heeft zelfs Cambodja gevonden! Om Gilly ook een stukje andere cultuur te laten meemaken, had ik een gedicht (in het Engels!) geschreven en voor haar ook een cadeautje gekocht. In september had ik voor André (en mezelf natuurlijk ;-)) een chocoladeletter meegenomen die sindsdien in de koelkast lag. Daar kwam dus ook een gedicht bij. Gilly was geheel ontroerd en vond het erg leuk om dit eens mee te maken... tot ze zag wat voor rare figuren er bij dit feest hoorden. Ik heb op internet plaatjes opgezocht van Sinterklaas en Zwarte Piet, waarbij het erg moeilijk uit te leggen was dat wij in Nederland daar helemaal geen discriminerende gedachten bij hebben. Opeens kom je dan in een situatie terecht waarin je een gebruik wat al honderden jaren in zwang is moet gaan uitleggen aan een niet-wetende buitenstaander die het eigenlijk allemaal heel bizar vindt dat Sinterklaas zwarte knechten heeft. Natuurlijk kwamen we aan met alle verklaringen en dergelijke, maar ze raakte niet overtuigd :-).
Op dinsdag bezocht zij een workshop van een collega, terwijl bij mij op school er een nieuwe activiteit met de studenten op het programma stond. Normaal gesproken komen de nieuwe studenten van het eerste jaar in December voor het eerst op school. Ik heb geloof ik al eens verteld dat dat te maken heeft met de toelatingsexamens voor de universiteit, lerarenopleiding en de Pabo (die dus als laatste zijn). In ieder geval zijn de eerste vijftien dagen voor deze studenten een soort introductie dagen, wat er op neer komt dat ze naar school komen, saaie lezingen hebben over hoe ze zich moeten gedragen en wat de regels zijn op school en vervolgens het schoolterrein moeten schoonmaken. Niet echt leuk dus... Geïnspireerd door een VSO'er die op een Pabo werkt in Kampot, hadden we bedacht dat we de tweedejaars studenten wel konden laten helpen een leuk programma te bedenken. In oktober waren we begonnen met het organiseren ervan en de tweedejaars kwamen met allemaal leuke ideeën wat ze konden doen en wat ze de eerste jaars wilden vertellen. Uiteindelijk was het nog een teleurstelling dat we moesten vechten om twee dagen te krijgen (het bleek dat de school wist dat de eerste dagen er toch niet zoveel studenten waren, er in ieder geval één dag moest zijn voor hen om alle lezingen te doen en de lessen toch al begonnen op de 8e december), maar het werden twee hele leuke dagen waar iedereen met een grote lach op zijn gezicht rondliep (zelfs mijn adjunct!). We begonnen de dag zoals altijd met de vlaggenceremonie en het volkslied, hadden een kennismakingsactiviteit voor alle eerste jaars en daarna werden ze in vier groepen verdeeld: één groep deed een volleybal wedstrijd, één groep maakte de envelop voor de leermiddelen die ze de komende tijd gaan maken, één groep kreeg een rondleiding over het terrein met allerlei vragen en de laatste groep kreeg uitleg bij de “life skill garden”. Deze vier groepen circuleerden en in de twee dagen hadden ze in de ochtend en middag uiteindelijk alle activiteiten gedaan. Buiten dat hadden de studenten ook nog een leuk spel bedacht wat op een leuke manier informatie gaf over hoe het afval gescheiden moest worden op school. Afgelopen week hadden we de evaluatie van deze activiteit en ook hierbij was iedereen heel enthousiast. Er was zelfs een leerkracht die op mijn Facebook schreef dat dit toch wel erg leuk was en veel beter dan dat ze moesten luisteren naar saaie toespraken....

Woensdag zijn we dan vervolgens op weg gegaan naar Phnom Penh voor een tweedaagse conferentie. Het was leuk om weer iedereen te zien en buiten de twee werkdagen hadden we ook de gelegenheid voor allerlei andere sociale activiteiten. Woensdag begonnen we met een borrel met alle Cambodjaanse collega's die ons gelukkig helpen met vertalen en faciliteren van workshops enzo. Ook hadden we afgesproken dat we weer het spel “weerwolven” zouden spelen, waarbij we een aantal nieuwe mensen inwijdden in dit geweldige verhalenspel. Iedereen was zeer enthousiast dus de datum voor de volgende keer is alweer vastgezet.
Op donderdagavond afscheid van Kath, één van de mensen die met ons aangekomen was vorig jaar. Het is net het verhaal van de tien kleine negertjes (ook zoiets wat je niet in het Engels moet willen vertalen, omdat dat hele andere associaties oproept!), nu er veel van onze groep afscheid hebben genomen. De groep waar je je Incountry training doet is toch een bijzondere groep, omdat je zo lang en intensief met elkaar optrekt. En wij hadden daarbij ook nog eens een hele leuke groep met veel gelijkgestemden, waardoor het toch wel jammer is om steeds afscheid te moeten nemen. Maar.... Kath komt misschien nog terug, omdat haar placement (in de gezondheidssector) misschien nog wel wat support kan gebruiken.
Vrijdagavond hadden we een vroeg Kerstfeestje, omdat nu iedereen bij elkaar was. Het werd een heel gezellig feest, waarbij we zelfs gepoold en gedanst hebben! Zaterdagmiddag was er nog een vergadering van de Volcom (volunteer committee), waar we dan weer zaterdagavond mee gegeten hebben. Je kunt je voorstellen dat ik in Phnom Penh altijd het gevoel heb dat ik voortdurend loop te rennen van het één naar het ander en dat het ook weer lekker is om in de bus naar huis te zitten.... Maar goed, het is ook weer leuk om iedereen te zien!

Afgelopen week was een beetje een rare week, met allerlei hoogtepunten en ook wat mindere momenten (arme André...). Donderdagmiddag heb ik een workshop gedaan met leerkrachten van de twee stagescholen in de buurt die iets meer wilden weten over samenwerkend leren. Het was een vrijwillige workshop (geen geld voor als je komt) en er waren 20 leerkrachten! Erg leuk dus. Omdat ik met beide scholen inmiddels een leuke band heb, kan ik binnenkort ook weer bij hen gaan kijken en helpen met het implementeren. Een andere leuke ervaring met een stageschool was er op vrijdagochtend. Ik kwam om te kijken hoe ze de materialen voor leren lezen gebruikten, die ze in september hadden gekregen. Ik kreeg in twee verschillende klassen twee activiteiten te zien en had een gesprekje met de leerkrachten en de adjunct achteraf om wat vragen te beantwoorden en wat suggesties te doen. Leerkrachten kregen op sommige momenten echt een “aha -erlebnis” en dat was zo leuk om te zien! De directrice vroeg ook of we in de vergadering van december iets meer konden vertellen over “verhalen vertellen”. Ik kon 's middags gelijk één van de trainers regelen die dat wel wilden doen. Zo kon ik een mooie brugfunctie vervullen!
Het werken met de stagescholen en studenten gaat dus erg leuk, het werken met het management veroorzaakt soms wat dieptepuntjes. Maar ja, zijn niet alle managers moeilijk te managen ;-)!

Zo langzamerhand begint Kerst ook een beetje om de hoek te kijken. We hebben niet echt plannen gemaakt. Dat was vorig jaar wel wat makkelijker: toen hadden we gewoon mensen over de vloer, wat erg gezellig was... Het blijft ook erg lastig om de kerststemming te vinden (laat staan Advent!), want ook al is het hier wat kouder (ja sorry, 17 graden hier is nu écht heeeeeeel koud!), met palmbomen en overdag temperaturen van 30 graden wil het toch niet echt komen. Gisteren waren we uitgenodigd voor een kerstfeestje bij één van de VSO'ers, waarbij er onverwachts veel “kersterigheid” was. Haar zus had een echte “Christmaspudding” meegenomen, er waren andere kersttaarten, heerlijk eten en zélfs warme wijn! Dat was nog eens een traktatie....
Nou ja, wie weet wordt het deze week nog wat meer, want ik ben gevraagd door het Program Office om wat werk voor ze te doen in Phnom Penh. En in Phnom Penh zagen we al heel veel kerstversiering en lichtjes... Dat betekent dat we dinsdagmiddag weer naar Phnom Penh tuffen. André gaat deze keer ook mee, wat natuurlijk wel gezellig is. We plannen om vrijdagmiddag weer terug te gaan, zodat we het Kerstweekend in stijl kunnen beginnen. En nu maar dromen van een witte kerst....:-)