Tussen Kerst en Oud en Nieuw

Tussen kerst en oud en nieuw wordt hier natuurlijk gewoon gewerkt. Zoals een collega VSO-er zegt: je kunt natuurlijk niet van álle walletjes eten: er zijn al zoveel vrije dagen tussendoor, dat je niet ook nog eens met kerst vrij moet willen zijn. Nu waren we dat toch al niet van plan, want door de leuke bezoekjes van het komende jaar zijn de vrije dagen bij voorbaat gewoon op. Dus: hard aan de slag op Tweede Kerstdag! Wel een bijzondere dag trouwens, want we gingen op een studiebezoekje bij de leerkrachten die vorig jaar zijn afgestudeerd. We stimuleren dit soort bezoeken zodat de leerkrachten een beter idee krijgen van hoe de praktijk in de scholen in elkaar zit en hoe ze op de Pabo de studenten zo kunnen lesgeven dat ze goed voorbereid zijn op de praktijk. In Nederland zijn er wat kortere lijntjes naar de Pabo’s toe vanwege alle stagescholen, maar het zou niet eens zo’n gek idee zijn ;-), denk ik.
Met de adjunct-directeur, de adjunct-directeur van het study office en met de vier vakgroep leiders stappen we op maandagochtend om 6 uur (het was zelfs nog een beetje donker!) in een kleine bus en rijden we naar Pailin. Trouwe lezers weten vast nog wel dat dit eens een bestemming was van ons weekendje weg en dat we vooral de omgeving erg mooi vonden. Ik geniet dus weer van de busreis, want de heuvels en uitzichten zijn weer erg mooi.
Om half acht zijn we in Pailin en ontbijten we met elkaar (rijst met varkensvlees of een bak noedels. Ik ben inmiddels geheel verslaafd aan de eerste variant…). Daarna bezoeken we het provinciale onderwijsbureau om de nodige stempels en toestemmingen te krijgen, waarna we naar het district kantoor rijden om eerst een verkennend gesprek te hebben. We vragen een algemeen beeld van de nieuwe leerkrachten en horen wat we de komende schoolbezoeken vaker horen: de scholen verwelkomen de nieuwe leerkrachten met open armen. Ze zijn opgeleid, hebben nieuwe ideeën en methoden en zijn (nog) nauwgezet: ze komen op tijd en bereiden over het algemeen hun lessen goed voor. Dat is natuurlijk leuk om te horen voor de mensen van de Pabo!
Buiten een algemeen verhaal plannen we de verschillende bezoekjes naar de scholen. We zullen de groep opsplitsen en dan steeds twee scholen tegelijkertijd bezoeken. In totaal kunnen we dan 6 scholen in de omgeving aandoen. Het is inmiddels al wat later, maar we rijden toch nog naar één van de scholen toe. Wat blijkt: alleen de directeur is aanwezig… Het is betaaldag vandaag en de andere leerkrachten zijn naar het districtsbureau om hun salaris te halen. Tja, zo gaat dat.
Omdat Pailin dicht bij de grens ligt, willen mijn collega’s graag de grens zien. Zo vaak gebeurt dat natuurlijk niet! Er ligt een Thaise markt nét over de grens en daar willen ze graag naar toe. Uhm… maar dat hadden jullie even moeten melden, want dan had ik mijn paspoort meegenomen! De VSO kaart is hier over het algemeen genoeg, dus ik loop niet altijd met mijn paspoort op zak. Ze denken nog even dat ik “vast wel mee de grens over mag”, maar dat gaat natuurlijk niet werken. Ik word (op eigen verzoek) netjes afgeleverd bij één van de restaurantjes en de rest gaat over de grens naar de markt. Ik heb toevallig een boek in mijn tas en zit heerlijk in het zonnetje te lezen. Wel een aparte situatie… maar ja, zo gaat dat! Na een uurtje zijn ze trouwens alweer terug, want “de markt is toch eigenlijk op woensdag”. Bij nader inzien wist iedereen dat wel, maar ze gingen toch maar …?
We lunchen en regelen vervolgens het guesthouse, waarna we in de middag twee scholen bezoeken. Het is vooral een nuttig bezoek voor de leerkrachten, die allereerst zien hoe de situatie in de scholen is, maar ook waar ze zelf meer aandacht aan moeten besteden in hun lessen. Ze realiseren zich bij alle bezoeken hoe belangrijk de materialen zijn voor de nieuwe leerkrachten.
Daarbij is het ook leuk om te zien hoe ze het hele team helpen door het beantwoorden van vragen over nieuwe methoden en materialen, zoals het honderd veld. De wiskundige leerkracht doet zelfs een uitleg van een uur in één van de scholen over allerlei wiskundige onderwerpen waar de leerkrachten van aangeven dat ze dat moeilijk vinden. Dat maakt voor mij deze twee dagen heel waardevol!
De volgende dag gaat hetzelfde, met twee schoolbezoeken in de ochtend en zelfs nog twee in de middag. We evalueren in de bus naar huis, en aan de verslagen te horen heeft het bezoek veel indruk gemaakt. Ze zullen verslag doen in de vergadering, waardoor ook de andere docenten de belangrijke punten horen.
De rest van de week staat ook weer bol van leuke dingen: samen met twee docenten die de training in september hebben gegeven, bezoek ik een “Technical Thursday” vergadering (een maandelijkse vergadering in iedere school op de laatste donderdag van de maand), waarin de docenten op verzoek van de directrice meer uitleg geeft over verhalen vertellen. Dit komt ervan als je een follow up bezoek doet om te kijken of het allemaal begrepen is. Soms hoef je alleen maar een brugfunctie te zijn tussen de scholen en de docenten. Erg leuk!
Verder hebben we op donderdagavond opeens visite: Wiebe (van de tafeltennis vereniging, voor diegenen die hem niet kennen) is aangekomen in Battambang en zal Oud en Nieuw hier vieren. Gezellig! Vrijdagochtend komt hij een kijkje nemen op de Pabo en vrijdagmiddag neemt André hem mee het centrum in. Ik bezoek nog een school om te kijken of er vragen zijn over de methode en verbaas me er weer over hoe simpel het soms kan zijn. Deze school heeft bijvoorbeeld een vraag over hoe ze nu de materialen beter kunnen gebruiken, omdat ze zoveel klassen hebben. Een eenvoudige manier is gewoon een tijd vast te stellen met elkaar (de activiteiten zijn maar 15 of 20 minuten), zodat er door de hele dag heen verschillende klassen de materialen te gebruiken. Niet echt hogere wiskunde, maar als je niet gewend bent om te werken met dit soort materialen schijnt dat toch wel lastig te zijn. Ik kon nog wat andere tips geven en zo werd het al met al toch een heel nuttig bezoek! We sluiten deze laatste werkweek af in de Balcony Bar met Wiebe met een heerlijk biertje.
Op zaterdag maken we een leuk tochtje, wat we verder zelf ook nog niet eerder gedaan hebben. We hebben een leuke tuk-tuk driver, David, die ons heel wat leuke plekjes laat zien die je toch zelf niet kan vinden! We dineren in een ander favoriet restaurant en weten dat vrienden van ons in een hotel in de stad zitten te eten, dus om een uur of half elf gaan we naar hen toe om samen Oud en Nieuw te vieren. Er is zelfs vuurwerk om twaalf uur. Dat is toch voor het eerst in vier jaar!
Ondanks dat we laat wakker worden, genieten we op Nieuwjaarsdag weer van een bekend fietstochtje en laten we Wiebe de noordelijke kant van Battambang zien. Al met al kunnen we op maandag, als Wiebe op de boot naar Siem Reap stapt, terugkijken op gezellige (feest) dagen. We hopen dat het bij iedereen gezellig is geweest en als we dat nog niet gedaan hadden: alle goeds voor 2012!