"Aids kun je krijgen van het eten met stokjes!"

Vorige week kregen we te horen dat wegens personele veranderingen bij VSO-china we een andere programmanager hebben: Kester. Maakt niet echt veel uit, behalve dan dat hij veel dichterbij zit (nl. in Lanzhou i.p.v. in Beijing). Kester is een ervaren VSO-er, kan vloeiend Chinees en woont al 5 jaar in China. Hij zal in ieder geval tijdelijk als programmanager werken. Voordeel is dat Kester zelf van de hoed en de rand weet omdat hij ook aan de andere kant gezeten heeft, nl. als volunteer. We kregen vorige week dan ook van hem de suggestie om iets te doen aan de Wereld Aidsdag.
Dat zal ik even toelichten: ieder VSO-placement heeft een kerndoel, in ons geval "onderwijs". Naast dat kerndoel probeer je ook aandacht te besteden aan twee subdoelen die voor iedere placement gelijk zijn: HIV/AIDS en "disability". Ik had wel eens zitten denken wat ik daar nou mee kon, maar was nog niet op een lumineus idee gekomen. Nu hadden we een mooie aanleiding! Maar... wat vond de directeur daarvan? Tot mijn grote verbazing was hij ontzettend blij dat ik iets wilde organiseren en juichte dat helemaal toe. Maar eh... wat kan ik dan wel en niet vertellen? We hadden wel begrepen dat er niet echt iets aan sexuele voorlichting gedaan werd op Chinese scholen (weer een vooroordeel??). Ik mocht álles vertellen, want "het was erg belangrijk dat onze studenten meer leerden over HIV/AIDS". Oké, ik kreeg dus carte blanche. Maar dan toch nóg één maar.. wat weten ze eigenlijk al van dit onderwerp? Na veel geginnegap en heen en weer gepraat met mijn vertalers, bleek dat de kennis zeer minimaal zou zijn maar dat studenten wel wisten dat vaders en moeders baby's maken. Tja... daar sta je dan met je goede gedrag én je vele informatie. We kwamen overeen dat ik een korte inleiding zou houden tijdens het "ochtendappel" en dan de "English Corner" aan dit onderwerp zou wijden. En dan ook nog zeer globaal. Binnenkort krijgen we nl. ook nog een video van VSO, wat misschien wat makkelijker praat.
Eerst vanochtend vroeg om kwart over zeven paraat. Het bleek dat het nog een beetje te vroeg was, want het moest eerst licht worden... De studenten moesten namelijk wel het spandoek zien dat in allerijl was gemaakt: 1 december Wereld AIds dag.Tja, je kunt zeggen wat je wilt, maar mijn directeur weet wel van wanten! Toen het licht genoeg was, werden de leerlingen eerst zoals iedere maandagochtend buiten op het plein toegesproken over hoe het vorige week was gegaan en waar ze deze week op moesten letten. Ik zei nog dat ik het zo zielig vond voor die leerlingen, maar "daar werden ze hard van"! Ik was enigszins voorbereid en met mijn lekkere warme lange ondergoed had ik het niet koud :-) Na mijn praatje over Wereld Aidsdag was het vervolgens afwachten óf en hoeveel studenten er zouden komen. Het was nl. geheel vrijwillig vandaag... Om 16.10 hadden zich 60 studenten verzameld in het lokaal én wilden er nog meer naar binnen!Blijkbaar toch wel een interessant onderwerp... We hebben met diverse werkvormen en wat informatie via een powerpoint met elkaar gepraat over HIV/AIDS. Zo deden we bijvoorbeeld een spelletje "true/false", waarin de leerlingen van een bepaalde stelling moesten aangeven of het wel of niet waar was. Gelukkig gingen ze allemaal naar de goede kant toen de stelling luidde : "HIV/AIDS kan verspreid worden door het eten met eetstokjes" (overigens hebben we al eerder gehoord dat dit één van de vooroordelen kan zijn hier!).
Grappig was dat er heel veel reactie kwam vanuit de leerlingen bij de vraag "als je je laat testen, zal de dokter het aan je ouders vertellen". Ze dachten allemaal dat dat zo was en toen ik vertelde dat het niet zo was, riepen ze allemaal "waarom?" Tja, we hadden uit eigen ervaring al gemerkt dat privacy in een ziekenhuis niet geheel doorgedrongen is....:-) Deze week zullen we nog vaker dezelfde bijeenkomst houden, voor de studenten die ook nog willen komen.Duidelijk wordt wel dat je van alle markten thuis raakt hier...!