In Shanghai!

Sinds gisteren mogen we ons weer toeristen noemen: we hebben afscheid genomen van Tanchang. Op vrijdagavond hadden we het diner van de school, waarbij het Education Bureau was uitgenodigd en op zaterdagavond hadden we het diner van het Education Bureau waarbij de school was uitgenodigd... tja, er moet natuurlijk gegeten worden! Op zaterdagavond was het eigenlijk vooral bedoeld voor de equivalent van de onderwijs wethouder van Tanchang, een échte Chinese leider. Ze had nog 5 andere diners op dezelfde avond en liep dus in hetzelfde restaurant alle verschillende kamertjes af. Toen ze bij ons was aangekomen, moest ze eerst de leider van het Education Bureau vragen hoe wij heetten en hoe lang we in Tanchang hadden gewoond (aan diegene die dat de dag ervoor aan onze mr. Chen had moeten vragen, omdat hij het zelf ook niet wist...). Ze presteerde het zelfs om ons uit te leggen hoe we met stokjes moesten eten... Tja, wiens lolletje is het dan? Maar goed, vrijdagavond was het erg gezellig en hebben we de échte toasts en leuke praatjes gehad en het rondje gedaan om de mensen in Tanchang ook te bedanken voor alles wat ze voor ons hadden gedaan.
Op zondagochtend stonden de échte collega's wel op het busstation, samen met Astrid en twee dikke vrienden (14 jaar) van André. Tranen met tuiten hoor, voor die twee. Sneu... ze hebben hun ouders al niet hier, en nu gaat André ook weer weg! Dezelfde dag stapte Eunice (mijn vertaalster) in Lanzhou op de trein en dat was het laatste afscheid van iedereen uit Tanchang.

Maandag was het dan voor ons de beurt. Nadat we de printer alvast naar Cambodja hadden opgestuurd, zijn we zelf om 12.45 uur op de trein gestapt. De eerste vier uur waren hard seat, omdat er volgens de conducteur geen bedden meer over waren. Na een tijdje kwam hij vertellen dat hij een soft-sleeper én een hard-sleeper had. Nou, daar hadden we natuurlijk wel oren naar! André heeft ridderlijk de soft-sleeper afgestaan aan mij en hij kroop in een hard bedje. We hebben allebei heerlijk geslapen en aangezien mijn drie andere "soft-sleeper vriendjes" er meestal niet waren, hadden we het rijk met z'n tweetjes in de coupé, in de avond en in de ochtend. Toen we later (zeg maar na 23 uur) nog eens gingen kijken in de hard-seat, waren we toch wel erg blij met onze "up-grade"...
We kwamen dus redelijk uitgerust in Shanghai aan, en hebben 's avonds gelijk de stad verkend. Er moesten natuurlijk mooie avondfoto's van "De Bund" gemaakt worden, alhoewel we eerlijkheidshalve moeten zeggen dat Shanghai by night er hetzelfde uitziet als Hongkong by night en Macau by night... raken we nu verwend of niet :-)

Vandaag hebben we dan uiteindelijk de Wereldtentoonstelling bezocht. Het is een immens terrein, met wel 10 ingangen; goed geregeld dus, want er zijn weinig rijen. Ondanks dat er geen rijen zijn, komen er iedere dag wel ongeveer 450.000 mensen... en die komen we natuurlijk wél tegen bij de verschillende paviljoens. Dat levert wel lange wachttijden op... Natuurlijk zijn we even langs Nederland gegaan, om te kijken of er nog wat voetbalvreugde was. Dat viel een beetje tegen, maar: we hebben wel een kroketje gescoord! Dat was even lekker, na twee jaar :-)! Verder hebben we Cambodja bezocht (tja...) en wat andere paviljoens waar de rijen wat kleiner waren. Saoudi-Arabië schijnt bijv. geweldig te zijn, maar de wachttijd is daar 3 uur! In deze hitte is dat niet echt aan te raden. Morgenavond gaan we terug, om de laatste paviljoens die wij graag willen zien, te bezoeken én om wederom wat nachtfoto's te maken. Dat lijkt ons ook wel bijzonder!
Morgen overdag gaan we dus Shanghai zelf verkennen, net als vrijdag. En dan is het toch echt (eindelijk) tijd om naar huis te gaan...