Een drukke week!

Suarsadai,
Kai nih poe jeung riën peasa Khmer roll t’ngaai, pie proe poe jeung taow tweukaa nao Battambang nao Kampuchea.
Jaja…..na vier dagen taalles hier in Kampong Cham spreken we al een behoorlijk woordje Khmer.
(deze week leren wij elke dag Khmer, omdat we gaan werken in Battambang in Cambodja, betekent de bovenstaande zin).

We zijn dus vertrokken uit Phnom Penh naar de derde stad van Cambodja, Kampong Cham, een klein stadje aan de rand van de Mekong rivier. De taalcursus die we hier volgen is bijzonder intensief, maar tjonge…..wat gaat het snel. Na drie dagen kunnen we al gewoon een gesprekje voeren. Ik zat gisteren op een bankje aan de Mekong te studeren, toen er iemand naast me kwam zitten om een praatje te maken. Helemaal leuk, dat je dat dan kan in zo korte tijd. Lean zei al dat ze in deze vier weken meer gaat leren dan in twee jaar in China.

De groep is in tweeën gedeeld, één groep in de ochtend, en één groep in de middag. Wij zitten in de middag, van 13.30 tot 17.00 uur.
Onze dag ziet er als volgt uit:
7.00 gaat Lean drie kwartier wandelen (dan is het nog net geen 30 graden:) ), waarna we ontbijten. Na het ontbijt studeren we al wat, en om 9.30 zijn we met de groep in de lobby van het hotel om ons huiswerk samen te bespreken en nog te oefenen. Meestal ga ik daarna nog een uurtje aan de rivier zitten om mijn woordjes te leren. Na de lunch gaan we naar school, waar we les hebben van een onvermoeibare, enthousiaste Cambodjaanse leraar. Om 17.00 uur fietsen we terug (een minuut of tien) om langs de rivier lekker een biertje te drinken.
Om 19.00 zoeken we een plekje om te eten, waarna er weer gestudeerd wordt tot een uur of 10! Jaja….geen vakantie, maar gewoon hard werken. De temperatuur, de luchtvochtigheid en het zeer intensieve lesprogramma zorgt ervoor dat we behoorlijk moe zijn, maar we vinden het allemaal erg leuk! Ook op zaterdag hebben we gewoon les.

Zondag gaan we de omgeving maar eens een beetje verkennen. Wat we hier zien is wel wat anders dan in China. De armoede is groot, en het is triest om regelmatig verwaarloosde kinderen tegen te komen die om eten vragen. Geld geven doen we niet, omdat we dan het bedelen van de kinderen belonen, of in stand houden, en eten voor ze kopen gaat ook niet zomaar. De kinderen zijn trouwens wel droppies hier, en iedereen is ontzettend aardig. In onze ‘vaste’ restaurantjes beginnen ze ons nu ook al te helpen met de taal, nu ze merken dat we steeds meer Khmer gaan praten.
We gaan met de tuktuk allereerst naar een rubberplantage, die hier veel te vinden zijn. Onze tuktuk chauffeur weet veel te vertellen over de omgeving, en vertelt ons ook hoe het maken van rubber in zijn werk gaat. We gaan ook nog naar een klein fabriekje toe, waar ze ons het proces laten zien. Vervolgens rijden we naar een klein dorpje toe, waar we een huisweverij bezoeken en ook lunchen (als we hier geen last van krijgen, gaat er meer goed….:-)). We bezoeken ook een houten tempel. De tempel heeft behoorlijk wat dingen meegemaakt, waaronder de Amerikaanse oorlog en natuurlijk de Rode Khmer overheersing. De reden dat de tempel niet is neergehaald tijdens deze tijd (vele anderen nl. wel omdat de Rode Khmer niet geloofde in godsdienst) is omdat het veranderde in een ziekenhuis. Pol Pot is hier ook nog geweest, volgens de overlevering. We hoorden een bijzonder verhaal over “Evil” (personifiëring van het kwaad) die deze tempel beschermde en zorgde dat Pol Pot niet eens kon slapen in de tempel, omdat hij opgejaagd werd door hem. Klinkt het wat vaag? Zo kwam het bij ons ook over…. In één van de palen schijnt een staaf goud te zitten en natuurlijk wil iedereen die graag hebben. Maar toen is “evil” weer teruggekomen, zo groot geworden als een reus en over de tempel heen gesprongen om hem te beschermen. Onze tuktuk chauffeur is er heilig van overtuigd dat hij “evil” twee keer gezien heeft, maar gelukkig glimlachte hij naar onze chauffeur…
We rijden in een rustig tempootje weer terug, onderweg nog stoppend voor een heerlijke maiskolf, vers van het land. Leuk ritje dus en weer eens lekker wat anders dan al die woordjes stampen…