Terugblikken en vooruit kijken

Inmiddels is er alweer een maand voorbij, waarin ik in de Pabo aan het werk ben geweest. In de afgelopen maand heb ik een aantal ontmoetingen en gesprekken gehad, die niet te plannen waren, maar zeker zeer goed uitkwamen! Zo had ik bijvoorbeeld de mazzel dat Helen, mijn voorgangster, er nog een maand was en mij naar verschillende scholen en organisaties mee kon nemen, zodat ik mensen kon leren kennen. Wat normaal gesproken een proces van maanden is, was hier in een paar weken gebeurd. Ik zie me zelf nog zitten op het kantoortje in China de eerste paar weken, me suf te piekeren wat ik nú weer eens zou gaan doen. Nou, dat heb ik de afgelopen maand totaal niet gehad! Ik heb het gewoon harstikke druk :-)

Terwijl sommige mensen zich misschien bezorgd afvroegen of wij ook bij de rampzalige gebeurtenis in Phnom Penh waren, zaten wij bijvoorbeeld in Siem Reap (ja, inderdaad, dat stadje dat bekend is vanwege Ankor Wat, de beroemde tempels) omdat ik daar mee kon doen met een workshop die aan de leerkrachten van de Pabo gegeven werd met als onderwerp "beginnende geletterdheid" (of voor de normaal sprekende Nederlanders: hoe leer je lezen en schrijven). Een interessante week en toevallig precies in mijn eeste maand, zodat ik een duidelijk beeld krijg wat de Khmer leerkrachten leren en wat ik met hen in de komende tijd kan gaan doen. Want dat je iets in een workshop leert, wil nog niet zeggen dat je het ook gaat toepassen... (is het niet overal hetzelfde??) Daar kom ik dan weer om het hoekje voor kijken. De workshop wordt gegeven door een Belgisch organisatie die een goed doortimmerde leesmethode heeft gemaakt. Helaas gaan zij volgend jaar weg... maar zijn wij als VSO'ers er nog wel. Zo kunnen we elkaar mooi aanvullen en hoeft niet iedereen het wiel uit te vinden. Ik kon ook een gesprekje regelen met de directeur van deze organisatie en eens horen wat ze gedaan hebben op het gebied van management en leiderschap, één van de belangrijke onderwerpen die ik in het komende jaar met de directie zal gaan bespreken. Goede nieuwe contacten dus (enne... nee, die tempels heb ik nog niet gezien;-))

Ik had nog een ander "mazzeltje": ieder jaar blikt VSO terug met haar partners en de VSO'ers om te kijken of de doelstellingen gehaald zijn en of plannen bijgesteld moeten worden. Voor mij kwam dat weer erg goed uit dat het vandaag was! Als een soort afsluiting (voor mijn gevoel) van mijn inwerkperiode met Helen (het is haar laatste dag morgen, na een periode van 5 jaar met VSO!) kreeg ik het gebeuren van afgelopen jaar op een presenteerblaadje aangereikt en hadden we ter voorbereiding al met de directie gewerkt aan een plan voor het komende jaar. Het maakte voor mij mooi duidelijk waar we de prioriteiten gaan leggen in het komende jaar.
Zo ga ik verder waar Helen is gebleven in de begeleiding van de Pabo docenten, zoals het op een effectieve wijze lesgeven aan de studenten van de Pabo, het gebruiken van kindvriendelijke lesmethoden én (hier heel belangrijk) het gebruik van materialen die je kunt maken van kosteloos materiaal. Helen heeft al veel voor elkaar gekregen, dus mijn focus zal ook vooral liggen bij het begeleiden van het management van het implementeren en begeleiden van al deze veranderingen. Bijvoorbeeld door het verbeteren van de inhoudelijke vergadering, maar ook het opzetten van een systeem van begeleiding van de leerkrachten. Een leuke nieuwe uitdaging, waar ik mijn vorige ervaringen vanuit Nederland en China goed kan gebruiken!

Omdat het woensdag weer Wereld Aidsdag is, en ik daar toch ook hier weer aandacht aan wilde besteden, zinde ik op een mogelijkheid om de studenten te betrekken hierbij. Al pratend met één van de studenten blijkt er een "peer education group" te bestaan van een aantal studenten die is aangesteld om hun medestudenten te onderwijzen. Bij navraag blijkt het meer te zijn om andere studenten erop aan te spreken als ze zich niet goed gedragen, of er niet netjes genoeg uitzien, maar als ik met de studenten zelf praat, willen ze graag ingezet worden om ook bepaalde onderwerpen uit te diepen met hun mede studenten. Letterlijk zei de student "ja, we hadden eigenlijk gehoopt om bijv. meer te leren over HIV & AIDS en dat dan aan de anderen te leren". Bingo! Ik heb ze gelijk bij hun kraag gegrepen, we hebben een middag met elkaar geboomd en zij hebben weer anderen ingeschakeld: aankomende woensdag hebben zij een uur durende workshop mét hun klasgenoten, waarin ze aandacht besteden aan de Wereld Aids Dag. We beginnen met een kleine ceremonie bij de vlaggestok, want iedere ochtend wordt hier nog netjes de vlag gehesen en het volkslied gezongen (China is er niets bij!). Omdat ik er vorige week niet was, en vandaar die vergadering had, moet ik nog maar afwachten wat de studenten zélf nog geregeld hebben voor woensdag... De eerste actie is een feit! En aangezien het management deze groep studenten ook wat actiever wil inzetten, zal ook dit één van de speerpunten zijn. Ik hoop dat de groep een soort inspraakorgaan wordt, die allerlei zaken op de Pabo ten goede kan veranderen. Of loop ik nu te hard van stapel... ;-) Eerst maar eens afwachten wat ze van woensdag maken. Maar: er wordt hier hard gewerkt!

André heeft trouwens ook genoten van Siem Reap: daar was toevallig nét een internationale fotografen happening. Altijd leuk... De kalenders gaan super goed. Voor iedereen die wel gezegd heeft dat hij er één wil hebben, maar nog niet betaald heeft (of met Maarten contact heeft gehad: jansenm2@yahoo.com): gauw doen!!! (voor meer informatie: zie vorige stukje, of "en ze heet..." )