Een eerste impressie...

Omdat de week met mijn ouders gelukkig nog niet voorbij is, krijgt dit stukje de titel “een eerste impressie” mee. De rest komt later wel weer!
Afgelopen vrijdag was het dan zover: in Phnom Penh zou de hereniging plaatsvinden. We waren eigenlijk van plan om op vrijdagochtend de eerste bus vanuit Battambang te nemen, omdat de boot volgens het schema om 14.00 uur aan zou meren in de “haven”. Uiteindelijk maakte ik gebruik van de gelegenheid om een vergadering met een andere VSO'er vast te plakken aan dit bezoek en vertrok ik donderdag dus al naar Phnom Penh. André moest nog aan het werk (voor zijn nieuwe expositie, maar daarover later vast meer) en zou daarom de geplande bus nemen. Uiteindelijk kwam het erg goed uit, omdat ik tijdens mijn vergadering opeens een sms-je kreeg dat de boot al om 12.00 uur aan zou komen! De bus zou pas om half één arriveren, dus dan zou ons plannetje in het water gevallen zijn :-). Gelukkig kon ik dus op tijd naar de aanmeerplaats en kon zo de boot opvangen waar “Eric en Marieke” al zaten uit te kijken. De hele vakantie lang was niet geheel duidelijk geweest bij de hotels en chauffeurs hoe ze heetten (ze hadden de naam genomen van de tussenpersonen) dus ik kon het niet laten om ook maar hier op de kade te staan met een briefje “Eric en Marieke”. Gelukkig kon André eerder uitstappen en kwam met een vliegensvlugge tuktuk nog net op tijd aan om de eerste plaatjes te schieten (ja, hij maakte gelukkig een uitzondering :-)).
Nadat we in het hotel waren aangekomen, zijn we de boulevard opgelopen en vonden we een lekker restaurantje waar we heerlijk geluncht hebben. 's Middags hebben we een kleine wandeling gemaakt door de omgeving, waarna we bij één van onze favoriete restaurantjes gegeten hebben.
Zaterdag stond het Royal Palace op het programma. Aangezien ons hotel aan de rivier lag, en het paleis ook, konden we het lopend af. Beetje teleurstellend voor de tuktuk chauffeurs, maar dat kwam later wel weer goed. Het werd een leuk bezoek, mede omdat we het zelf ook maar bewaard hadden voor als er visite zou komen. Alsof je in Euro Disney rondloopt, toch wel een beetje bizar. Prachtig gebouw dus. Geluncht in de Russische markt, waar we ook gelijk wat leuke cadeautjes konden scoren. Omdat “Tuol Sleng”, de school die als gevangenis gebruikt werd door de Rode Khmer, er dichtbij ligt, was dat een mooie combinatie. We hadden dan een mooie “basis” voor ons bezoek aan de Killing Fields de volgende dag. Natuurlijk beiden niet echt een feestelijke gebeurtenis, maar niet weg te laten uit een bezoek aan Cambodja en Phnom Penh.
Ook de Killing Fields hadden we nog niet “gedaan” en het was zeer indrukwekkend. Het blijft onbegrijpelijk wat mensen elkaar aan kunnen doen, in wat voor tijd of plek dan ook. Na ons bezoek op zondagmorgen aan deze heftige plek, zijn we 's middags naar de nieuwe markt geweest en sloten we Phnom Penh af met een bezoek aan het National Museum.
Maandagochtend vertrokken we naar Battambang. Wel grappig dat we al weken bedenken wat we dan gaan doen, en dat het dan opeens zover is! We deden natuurlijk “de grand tour”, maar omdat dat vrij snel voorbij is :-) was het eerste borreltje in de tuin een feit. Onderweg naar het dorp haalden we de fietsen op bij vrienden en gaan we naar de eerste van onze favoriete tentjes: de White Rose. Dinsdag stond in het teken van een fietstocht door de omgeving, met als eindpunt de tempel Ek Phnom. Dat kon nog net voordat we naar Siem Reab gaan (daarna heb je genoeg tempels gezien en is deze niet echt nodig). Vooral de fietstocht is in dit geval het lolletje en bv het koffiedrinken bij de lokale bevolking (deze keer vonden we lekkere koffie, Ed, sorry... je was gewoon te vroeg ;-)). 's Avonds aten we met een aantal VSO'ers in ons stamcafé, maar deze keer was er een speciale maaltijd geregeld: typisch Cambodjaans eten. Dat was heerlijk én het was leuk om de collega's en vrienden voor te stellen aan mijn ouders.
Woensdag hadden we dan eindelijk een ochtendje vrij :-), omdat we 's middags naar Slakram (de Engelse school) zouden gaan. Narath was blij om ons te zien! We bekeken een les van één van de leerkrachten die ook in de training was geweest in januari en hadden een soort van feedback vergaderingetje achteraf. Narath nam ons mee door het dorp en liet ons zien waar het geld terecht is gekomen van het Meer & Minderfonds. Ook liet hij zien welke nieuwe projecten hij in zijn hoofd heeft. Weer kwamen we bij het oude vrouwtje dat wel nu een naaimachine heeft gekregen zodat ze broeken voor Thailand kan maken, maar nog steeds in een hutje woont waar het water aan alle kanten doorheen sijpelt als het regent. Hij hoopt voor haar een nieuw huisje te kunnen bouwen met donaties. Het bouwen van een nieuw huis kost maar $3900, zo'n 3000 euro, inclusief keuken en wc!

Vandaag hebben we David, een bekende tuktuk chauffeur, gevraagd ons rond te rijden in de omgeving. Omdat we zelf nog niet naar “het reservoir” waren geweest, vonden we dat weer een mooi eindpunt. Het was weliswaar 35 kilometer hier vandaan, maar het was alle moeite waard. En ach... wij zitten tenslotte alleen maar. Ook de andere stopt, zoals de wijnboerderij, de champignon kwekerij en de schommelbrug blijven toch ook leuk. We kunnen binnenkort de toertjes zelf doen :-). De avond werd afgesloten met een bezoek aan het circus Phare Ponleu Selpak, iets wat natuurlijk niet mag ontbreken aan een bezoek aan Battambang. Het was weer geweldig!
Morgen gaan we Battambang weer verlaten, voor een bezoek aan Siem Reap. Ook dat wordt weer een herkenbaar weerzien met ons “stamhotel” Happy Guesthouse. Voor mij wordt het ook de eerste keer om echt de tempels te gaan zien, dus … dat wordt ook weer leuk!
Zondag zit het er helaas weer op. Ik moet maandag weer werken en dat betekent dat we zondagmiddag weer terug moeten. Maar... zover is het gelukkig nog niet!