Dropjes uitdelen en politiebezoek

De dagen vliegen voorbij hier! De eerste week is alweer bijna voorbij... Gelukkig kunnen we nu met elkaar op vakantie, lekker hoor.
Afgelopen week hebben we een druk programma gehad. Lean heeft gewoon gewerkt, de familie is op stap geweest! Op woensdag zijn we naar Guan'e Gou geweest, wat net zo mooi was als wij verteld hadden... Ze keken hun ogen uit!
Op donderdag hebben zijn we met elkaar naar Xia Jia Ba geweest, een dorpje verder op. Daar zou Lean een bezoek brengen na de training, om te bekijken wat de leerkrachten nu toepassen én om vragen te beantwoorden. We hebben een les in grade 2 gezien en later ook nog één bij de oudere kinderen in grade 8. Tussendoor werd het ijs gebroken door dropjes uit te delen, tenminste... dat probeerden we. Maar dat was wel heel eng om te proberen! Gelukkig waren er een paar bijdehante kinderen die wel durfden en als er één Chinees over de Muur is...
Die middag werden we ook gebeld door onze vertaalster op school: of de politie even de namen van Hans en Maaike en Luuk mochten weten. En het volgende telefoontje was nodig om te vertellen hoe lang we bleven en waar we naar toe gingen. En het telefoontje daarna was nodig om te vertellen dat er toch kopietjes van het paspoort nodig waren en dat de paspoorten op het politiebureau getoond moesten worden... Gelukkig deed één van de adjunct-directeuren dat voor ons, dus André hoefde alleen maar naar school toe om de nodige papieren in te vullen. Normaal gesproken doe je dat natuurlijk in het hotel, maar nu we gewoon hier in ons huis verblijven, houdt de politie je wel in de gaten!
Inmiddels zijn we ook vier keer naar het internet kantoor geweest om te vragen of er nu toch iemand langs zou kunnen komen om het internet te maken.... natuurlijk wordt er iedere dag beloofd dat nog diezelfde middag iemand langs komt. De eerste dag geloofden we het nog, de tweede dag waren we al wat minder enthousiast en nu we vandaag wegliepen uit het kantoor, waren we er eigenlijk al van overtuigd dat het niet zo gebeuren. Helaas... want nu duurt het toch wel weer even voordat we weer terug zijn! De komende dagen gaan we op stap naar verschillende dorpjes in de omgeving met bezienswaardigheden. En in het begin van volgende week zoeken we Xia He op, de grootste plek buiten Tibet waar Tibetanen te vinden zijn. Maar daarover de volgende keer meer....

Nog een klein verslagje van onze medereizigers met hun indrukken:
Wij (Hans, Maaike en Luuk) zijn bij Leandré en hebben het geweldig! Natuurlijk omdat we na 9 maanden weer bij elkaar zijn (en dat is toch een beter gevoel dan skypen) maar ook omdat we nu veel meer snappen van al de verhalen die we steeds horen en lezen van Leandré. We hoeven het nu niet te doen met een foto maar zien Lean aan het werk in de scholen. Natuurlijk zijn we bevooroordeeld :-) maar ook kritisch genoeg om te zien dat ze zich niet zo maar wat laat zeggen! Als een (wiskunde)leerkracht die Engels moet geven, zegt dat ze wiskunde toch eigenlijk veel belangrijker vindt, dan blijft Lean op een rustige manier aangeven dat het toch zinvol is om leerlingen op een aansprekende manier de Engelse taal bij te brengen. Het is leuk om in een andere les te zien dat de training van Lean effect heeft omdat een leraar probeert groepswerk toe te passen. Kortom: Lean doet het goed al zou ze zelf graag sneller resultaat zien.
Ook is het leuk om te zien hoe Lean en André deze klus samen klaren, al was het alleen maar vanwege het feit dat André meteen contact heeft met de kinderen op het schoolplein en als klankbord fungeert voor Lean na haar schoolbezoeken.

Wij zien nu ook de natuur in de omgeving anders dan via de foto's. Die waren al prachtig maar nu zien we het met eigen ogen en dat is toch wel geweldig. Het is hier echt mooi!
We bewonderen Lean en André om hun improvisatetalent en aanpassingsvermogen. Als er een week lang geen internet is, de stroom uitvalt, er vier dagen geen water is en dan toch blijven lachen, dat is knap.
Kortom: we vinden het geweldig om hier te zijn en vinden het jammer dat Tanchang zo ver weg is van Nederland anders zouden we vaker komen!