Jackie Chan?? nee, Jackie Wang!

Na de bekende reis van Tanchang naar Lanzhou met de bus en vervolgens met de trein naar Xi'an komen we 's ochtends om 7 uur in Xi'an aan. Er is een hotel gereserveerd vlakbij het station, dus dat is lekker handig! We hebben ons eerste ontbijtje in Xi'an, waarna we Noreen (één van de andere vrijwilligers) opwachten op het station. Het levert nogal wat vragende blikken op als er twee buitelanders voor de grap met een bordje "welcome Noreen!" achter de hekken opgesteld staan. We staan tussen de hostels en Chinese bedrijven, maar het werkt wel: Noreen komt al lachend aanlopen. Met elkaar gaan we vervolgens de stad in, waar we de Engelse boekhandel bezoeken en natuurlijk.. Mac Donalds! Daar verkopen ze namelijk de enige lekkere en betaalbare koffie hier in China. Lekker dus... Noreen is wat meer bekend in Xi'an en neemt ons mee naar een restaurant waar ze een heerlijk Pekingeend menu hebben (sorry pap, we willen je niet jaloers maken :-).
Om 19.00 uur zien we alle andere vrijwilligers ook en is het een gezellig weerzien. Samen met de mensen van het hoofdkantoor van VSO hebben we een diner in de "moslimstraat" van Xi'an. Een weliswaar erg toeristisch, maar gezellig straatje in het centrum. Na ook nog genoten te hebben van een ijsje van Mac Donalds (je moet kansen grijpen!) settelen we ons in de lobby van het hotel en kletsen we met iedereen heerlijk bij!
De volgende ochtend vroeg staan we op dezelfde plek de ploeg nieuwe volunteers op te wachten op het station. Helaas regent het pijpestelen. We hebben een aantal paraplu's gekocht zodat de nieuwe volunteers niet gelijk verzuipen in Xi'an, wat een vreemd tafereeltje oplevert: één van de Chinese bewakers loopt naar Teresita toe, een Philipijnse volunteer en maant haar nogal hardhandig om weg te gaan. Wat blijkt: hij denkt dat ze een paraplu verkoper is en ons lastig valt! Er moet heel wat Chinees aan te pas komen om uit te leggen dat dit toch echt niet het geval is... In de komende dagen zien we rondom het station de beveiliging toenemen, wat volgens onze Chinese bekenden te maken heeft met de aanstaande viering van National Day in China.
Om 13.00 die zaterdag begint de conferentie, die erg inspirerend is! Iedereen presenteert wat hij of zij al doet, waardoor anderen nieuwe ideeën krijgen. We praten over dingen die we niet meer zouden moeten doen en nieuwe dingen die vanuit het Program office gestimuleerd worden. Op zondag hebben we allebei een aandeel in de conferentie: Lean heeft een presentatie over de workshop over inclusief onderwijs die ze met de directeuren heeft gehad en André vertelt later iets over het forum dat hij heeft opgezet voor alle vrijwilligers!
Op maandagochtend zijn de laatste onderdelen gepland, waarna de nieuwe vrijwilligers met knikkende knieeën naar hun placement gaan en wij precies weten wat ze voelen, want wij stonden vorig jaar op dezelfde plek! Grappig, dat je na een jaar zoveel meer ervaring hebt en je zoveel zekerder voelt!
We reizen terug met een nieuweling aan boord: Jackie. Hij is een national volunteer van de universiteit van Xi'an en gaat Lean de komende tijd helpen met het vertalen. Toen het VSO duidelijk werd dat de vertaalsters niet meer door Lean gevraagd konden worden, zijn ze met de directeur in overleg gegaan en heeft hij gevraagd om een National Volunteer. Lean was helemaal blij, want dit zal een hoop zorgen en frustraties schelen! Jackie is een jongen van 20, die enthousiast, kritisch en gemotiveerd is. De opzet is ideaal: hij zou op de universiteit lessen hebben over vertalen en Westerse culturen. Nu maakt hij het allemaal "live" mee, wat natuurlijk beter werkt!
Het is leuk om te merken dat voor hem ook veel dingen nieuw zijn. Zo heeft hij nog nooit met een "hard sleeper" gereisd en is hij nog nooit in Lanzhou geweest. Op dinsdag leiden wij dus een Chinees rond in Lanzhou, hahaha! We kunnen hem gelijk al inschakelen, want we hebben namelijk de tijd om wat herhalingsprikken te krijgen. Het adres wat we opgekregen hadden, blijkt de spuiten niet te hebben, waardoor we ergens anders heen moeten in de stad. Daar lukt het gelukkig wel, mede dankzij de vertalingen van Jackie. De spuiten zijn gezet en het goede advies is : drie dagen niet douchen ????? Soms begrijp je niet hoe mensen aan bepaalde wijsheden komen (of zijn wij nu kortzichtig?).
Op woensdag reizen we terug naar Tanchang, waar ondanks onze herhaalde sms-jes en telefoontjes niets geregeld blijkt te zijn voor Jackie. Er wordt op school gauw een kamer ingericht waar een bed in elkaar gezet wordt en dekens naar binnen worden gegooid. Maar in school is geen stromend water, geen verwarming en geen toilet. Wij vinden dat al helemaal niets voor Jackie en gelukkig komt de directie ook zelf op het idee dat dit toch niet kan. Ze bedenken een interessante oplossing : of hij niet bij ons in het appartement kan, want wij hebben toch een kamer over... Gelukkig zegt Jackie zelf al dat hij vindt dat wij (van beide kanten) onze privacy nodig hebben, dus we kunnen het verzoek beleefd afwimpelen.
De volgende dag heeft het Education Bureau gelukkig een goed idee en krijgt hij een plekje in Jiu Cheng Middleschool, de plek waar André zijn lessen heeft.

Op vrijdag hebben we onze eerste schoolvisite, wat erg goed verloopt. Het vertalen gaat prima, Jackie is open en enthousiast én heeft een goede kijk op wat er moet gebeuren. Hij schrikt zich namelijk rot van wat hij ziet... het niveau van het onderwijs, de wijze van het Engels spreken, de staat van de scholen etc. Hij wil gelijk zijn klasgenoten mobiliseren om naar het platteland van China te komen, zodat het niveau van het Engels verbeterd kan worden. Zo is het in meerdere opzichten een prima project van VSO om National Volunteers in te schakelen om Internationale volunteers te helpen!

Volgende week is het in China National Day. Er wordt gevierd dat de Volksrepubliek China 60 jaar bestaat. De kinderen op school zijn alweer van alles aan het instuderen. We zijn erg benieuwd naar dit feest, want dat een feest zal worden, dat is wel duidelijk! In ieder geval hebben we een paar dagen vrij..... denken we :-) Volgende week meer...