Santa Claus is coming.... but when?

Dat ze hier in China niet zo goed zijn in het plannen van zaken, hadden we al gehoord maar nog niet echt gemerkt. Nu met Kerst krijgen we hiervan toch het echte bewijs! Een uitgebreide toelichting:

Al in November hadden we geopperd dat het misschien leuk was om Kerst te vieren met de leerlingen: we konden dan een half uurtje op het plein rondom vuurkorven kerstliedjes zingen, die we van tevoren aan zouden leren. Iedereen was erg enthousiast en vond het een leuk plan om het semester mee af te sluiten. We zouden dan ook vuurwerk afsteken, zodat het Oude jaar werd uitgeluid. 26 december was de laatste dag. Ik vroeg of we begin December konden gaan voorbereiden en dat was geen probleem.
In de eerste week van December werd afgesproken dat we de tweede week een afspraak zouden hebben.... Ik wilde dat wel graag van tevoren weten, want dan kon ik André er ook bij vragen. Die zou namelijk helpen met het instuderen van de liedjes. Natuurlijk zouden ze dat van tevoren laten weten. In dezelfde week vroeg ik nog een keer wanneer de vergadering was, zodat ik André kon waarschuwen. Ze zouden het laten weten aan me, als ze het wisten. Inmiddels was ik wel begonnen met de Engelse leerkrachten met het voorbereiden van de English Corner over Kerst. In de tweede week van December begonnen we met de kerstactiviteiten voor grade 8. We konden dan de week erna grade 7 doen en voor Kerst precies nog grade 9 ook.
In die week werd ik naar de kamer van de directeur geroepen, waar iedereen verzameld was “om over kerst te praten”! Oké, dan maar zonder André, ik zou hem dan wel even bijpraten. Nog steeds enthousiast werd er gevraagd wanneer we Kerst konden vieren en of de datum van 24 december goed was. Geen probleem, dat was Kerstavond, en dat kon natuurlijk best. Maar... het was natuurlijk best koud 's avonds. En (5 minuten later werd er gezegd): de studenten waren er dan niet meer, want het Education Bureau had in al haar wijsheid besloten dat de Final tests een week eerder waren... Dat betekende dus dat het op vrijdag 19 December moest. Ook geen punt, maar hoe laat dan? Een half uurtje zingen moest toch wel lukken in de kou, vroeg ik? Er werd besmuikt gelachen: in een half uurtje zouden we het niet redden... Oké, maar wat gaan we dan nog meer doen dan zingen? Dat zouden we in kleiner comité verder bespreken. Goed, maar hoe laat dan? Als het niet 's avonds kon, dan kon het misschien wel zaterdag 20 december, maar dan om 14.00 uur. Ook goed, ik had het inmiddels opgegeven om andere data en voorstellen aan te dragen en vatte samen: dus we doen het op zaterdag 20 december om 14.00 uur. Het bleef even stil en de directeur besloot het gesprek met te zeggen dat we dat nog zouden horen....
Even later zaten we in een kleiner groepje bij elkaar en zei ik dus een beetje lacherig “oké, we vieren het dus om 14.00 uur 's middags”, maar voordat ik door kon gaan werd met een serieus gezicht verteld dat het waarschijnlijk om 18.00 uur zou zijn, omdat één van de adjunct-directeuren had gezegd dat het dan sfeervoller was (het zou dan al donker worden). Ik durfde mijn vertaalster niet meer aan te kijken, anders was ik in lachen uitgebarsten...(dat stukje had ik blijkbaar even gemist).
In ieder geval werd duidelijk dat de English Corner moest stoppen, want we hadden alle tijd nodig die overbleef om de Engelse liedjes aan te leren. De muziekleraressen zouden zelf tijdens de muziekles grade 7 de liedjes aanleren, ik zou grade 8 doen (8 klassen van gemiddeld 60 leerlingen in drie dagen!), André zou grade 9 doen (180 leerlingen per keer). Maar ja, we draaiden nergens onze hand meer voor om en daarom zaten we drie dagen achter elkaar met ongeveer 180 leerlingen in een lokaal en leerden we ze “Santa Claus is coming to town” en “Walking in a winterwonderland”. Een hele ervaring... maar over het algemeen is het best goed te doen aangezien de Chinese leerlingen gewend zijn om gewoon te herhalen en verder hun mond te houden :-) Vrijdag was er bij mij een uitzondering op de regel: een vijftal leerlingen had duidelijk geen zin en ik vroeg ze om te stoppen met klieren. De Chinese muziekleraren keek het nog 5 minuten aan en stuurde de leerlingen vervolgens het lokaal uit. Ik was er blij mee, totdat ik na het half uurtje op de gang kwam: daar stonden de leerlingen op een rij en werden danig aan de tand gevoeld door hun klassenleerkracht en kregen tot overmaat van ramp nog een klap voor hun hoofd ook (hoe ze het in hun hoofd haalden om zich zo te gedragen bij de buitenlandse leerkracht)...! Mijn weekend begon dus wat minder leuk, want ik had hier natuurlijk wel een rotgevoel over (ook al had ik ze er uiteindelijk niet eens uitgestuurd, laat staan gestraft!).

Op maandag was nog steeds niet zeker wanneer het Kerstfeest gevierd zou worden, maar het werd wel duidelijk dat de leerlingen van grade 9 op woensdag klaar waren en dan vervolgens vier dagen vrij zouden hebben! Hoe zou dat nou verder gaan....
Wij hadden ons er inmiddels al bij neergelegd dat het misschien wel eens helemaal niet zou doorgaan, maar we geloven nu toch dat het vrijdagavond gaat gebeuren, om 18.00 uur 's avonds.... dat is tenminste vandaag bij het naar huis gaan nog gauw aan de leerlingen van grade 9 verteld. En hoe het gaat met de liedjes, of er wel vuurkorven op het plein staan en of iemand nog gedacht heeft aan het vuurwerk? We zullen het allemaal wel zien op vrijdag.
Hoezo, logistiek en voorbereiding...? Waarschijnlijk wordt het een vreselijk sfeervol feest met allerlei onverwachte inbreng van wie dan ook... een échte Chinese kerst!


ps. ik zou aan het einde van december een training hebben.... maar daar kan ik net zo'n verhaal aan wijden! Het is tot op vandaag nog niet zeker wanneer hij is, met hoeveel mensen en hoe lang... Ach, moest ik niet leren om wat minder overgeorganiseerd te zijn??? :-)