Back to work?!

“Li An, tomorrow all teachers will go to school. I just heard”. “ok”, sms ik terug “I will be there too. Are the students also going to school?”. Tja, zo heb je net geschreven naar iedereen dat je – ondanks dat ik echt mijn best heb gedaan – nog steeds niet aan het werk bent en dat dit tot 10 maart duurt, krijg je opeens zo’n sms-je van een collega-vriendin. Nou, omdat er een nieuw gebouw is waar de leerkrachten hun werkplekken hebben, zullen ze dat wel gaan schoonmaken en zo, zeg ik nog tegen André. De studenten zullen vast wel op 10 maart beginnen. Ze kunnen toch nooit zo snel iedereen optrommelen? “Yes”, luidt het korte antwoord dat ik terug krijg. Oké… dus het schooljaar begint gewoon weer. Blij dat ik nog een sms-je kreeg…
Ik had ook wel weer zin om wat te gaan doen. Al was het maar mijn nieuwe kantoor schoonmaken! Twee maanden (op de kop af!) is heerlijk, maar ook omdat je weet dat je weer aan het werk gaat. Ik had al een studiereisje gepland voorafgaande aan de conferentie op 7 en 8 maart in Xi’an. Daar in de buurt (anderhalf uur met de bus) wonen vier andere VSO-ers, die tegelijkertijd met ons gekomen zijn. In het dorpje Zhen’an zijn ze al wat langer met VSO aan het werk en kan ik dus nog veel opsteken van wat daar de ervaringen zijn. En… het is natuurlijk ontzettend gezellig. Eindelijk weer eens op z’n Hollands borrelen! Deze verlengde conferentie kan gelukkig gewoon doorgaan, want zoveel werk is er nou ook weer niet te doen. De directeur is op training en de mensen van het Education Bureau bellen me pas na 10 maart…. Ik heb vandaag mijn kantoor maar eens een goede beurt gegeven (mooi, met een eigen toilet! Waar je al niet blij van kan worden) en heb nog wel wat leeswerk liggen. Maar anderhalve week op deze manier vullen?
Nog even praat ik met één van de collega’s over de flitsende actie. Waarom begint het schooljaar nu opeens weer? Ze vertelt dat doordat het weer beter wordt, de klaslokalen niet meer zo heel koud zijn én de leidinggevenden dus hebben besloten dat we gewoon – midden in de week – weer kunnen beginnen. En hoe al die leerlingen dat van alle omringende dorpjes weten? Nou, gewoon… via de telefoon. Iedereen is hier blijkbaar bereikbaar…
André vindt het wel weer lekker: eindelijk weer het huis voor hem alleen! Hier ook nog een stukje van hem….

Dus…eindelijk rust in de tent! (grapje…). Vanochtend om 06.30 de wekker, dat is dus wel even wennen. De laatste twee weken niet voor 09.30 uur opgestaan(schandalig eigenlijk!). Ik heb het toch nog kunnen rekken tot 09.00 uur. Ik moet ook maar weer eens wennen om vroeger op te staan. Na het ontbijt de afwas gedaan en de vis van schoon water voorzien, waarna ik achter de computer ben gekropen om de foto’s van de vakantie uit te zoeken. Ik heb er meer dan duizend gemaakt, dus daar zit nog wel wat werk aan vast. Vooral het uitkiezen van de foto’s die weggegooid moeten worden is het meeste werk. Daarna is Photoshop aan de beurt, om hier en daar een eigen tintje aan de foto’s te geven. De, naar mijn mening, mooiste foto’s publiceer ik op het internet. Ben je geïnteresseerd kijk dan op:

www.flickr.com/photos/andre-van-dam


Groetjes van ons.....