Zo veranderlijk als het weer...

Zoals het een goede Hollandse betaamd: eerst over het weer! Liepen we woensdag nog te puffen met ons jas aan omdat het boven de 20 graden was, werden we vanochtend wakker in de sneeuw! Het herinnerde ons eraan dat we toch op 1750 m hoogte zitten en dat het weer in de bergen toch vrij onvoorspelbaar is...
Wel leuk dat André vandaag een fiets heeft gekregen... Ik had afgelopen week in de vergadering iets gezegd over onze problemen om aan een fiets te komen en aangezien hij iets goed te maken had (maar daarover zo meteen meer...) heeft onze directeur geregeld dat zijn oude fiets vandaag ineens op het schoolplein stond! Het is zo'n oud modelletje herenfiets, dat wel wat aan de lage kant is, maar André is de koning te rijk! Morgen (als het droog is) proberen we ook voor mij een fiets te scoren en dan kunnen we toch weer eens een dorpje verderop kijken! En als je dacht dat een buitenlander nagekeken wordt hier...: een buitenlander op een (te kleine) fiets is nog veel gekker!! Weten ze dan niet dat we in Nederland zoveel fietsen...?

Het was weer een enerverende week op het werk. Op maandag had ik alles klaar voor de training 's avonds (zeg maar tot de koekjes en de thee aan toe), hebben we om 16.00 uur een vergadering waarin op eens wat leerkrachten zeggen dat het toch wel onhandig is om het 's avonds te doen (waar had ik dat eerder gehoord?) en vertelt de directeur dat ze 's avonds iets moeten doen voor het Education Bureau.
Waar vertelden ze ook alweer over gezichtsverlies enzo... Zat ik daar met mijn goede gedrag in de vergadering! Om een lang verhaal kort te houden: de training ging niet door. Dit werd duidelijk een "veel chocola, bier en een leuke dvd"-momentje. Ik was ietwat gefrustreerd toen ik thuis kwam, lichtjes uitgedrukt (wat is het toch heerlijk dat we hier met z'n tweeen zijn). We hadden er zondag nog een grapje overgemaakt, toen ik opmerkte hoeveel zin ik had in de training: "ja, wacht maar, het is nog geen maandagavond..." maar nu het waarheid werd, viel het toch wel even tegen!
Op dinsdag een vergadering gehouden met de directie, waar na veel verontschuldigingen toch uiteindelijk gevraagd werd of ik mijn training niet 's middags kon geven (van 16.00-17.00 uur). Toch maar eieren voor mijn geld gekozen, want "beter iets dan niets"... dus woensdag en donderdag eerst de groep die nog geen training had gehad van een VSO-er "bijgewerkt", zodat we de komende week verder kunnen gaan met het nieuwe gedeelte voor álle leerkrachten.
Tja, hoe gaat dat dan... Toch wel een kunst op zich, om training te geven aan een groep mensen die jouw taal niet spreken! Ze waren op zich erg gemotiveerd en wilden graag, maar een discussie op gang brengen die je vervolgens zelf niet begrijpt, is toch lastig. De vertaling zorgt voor onnodige vertraging, maar is wel weer bar nodig voor het vervolg van de discussie. Dat was wennen voor mij. En het interactieve aspect is wennen voor de Chinezen: als je gewend bent om gewoon al de sheets (of alles wat op het bord geschreven staat) over te schrijven, is het wel even schrikken als zo'n rare Hollandse vraagt wat je méning is over een bepaald onderwerp. Hoe zo, mening?? Dit is toch gewoon vaststaande kennis die jij verkondigt??? We hebben wel gelachen met elkaar en uiteindelijk vonden ze het geloof ik nog echt wel leuk ook... Afwachten maar voor volgende week, want dan krijg ik ook weer een nieuwe groep erbij!
Op donderdag zei de groepsleider Engels dat onze bijeenkomst op vrijdagmiddag (om wat meer Engels te oefenen) niet door kon gaan, omdat er andere dingen waren. Aangezien ik die bijeenkomst al had voorbereid, en er inmiddels al meer dingen waren afgezegd die week... werd ik wat recalcitrant: "Ik begrijp het," zei ik "maar ik heb het al voorbereid. Dus kun je dat de volgende keer iets eerder aangeven?". Kreeg ik de volgende opmerking terug: "ik weet dat buitenlanders (!!) er niet van houden als hun plannen worden veranderd, dus laten we het maar gewoon door laten gaan".... Gelukkig vermeldde ze er ook nog bij dat ze het wel heel erg leuk vond en dat ze het liedje van vorige week al had aangeleerd aan haar leerlingen...

Gisteren werden we nog uitgenodigd door de twee meiden die wel vaker bij ons komen en werden we - tot onze verbazing - bij hen thuis uitgenodigd, waar ze voor ons aan het koken waren! "huis" is in dit geval een hokje van vier bij twee, waar een twee persoonsbed staat, twee tafels en twee krukjes. Ze verontschuldigden zich voor hun behuizing en zeiden : "eerst wilden we jullie niet uitnodigen, omdat we ons schamen voor ons huis. Maar later dachten we dat jullie onze vrienden zijn en dat het voor vrienden niet uitmaakt hoe de omgeving er uit ziet"... is dat nou niet hartverwarmend??

Tot zover de belevenissen van deze week. De plaatjes erbij zien: André heeft deze week heftig gefotografeerd! www.flickr.com/photos/andre-van-dam

En dan nog een ander verzoek: één van de dingen die ze hier lastig vinden, is het aantrekkelijk inrichten van een lokaal. Als ik ze nou heel veel voorbeelden kan laten zien, krijgen ze een beetje idee van wat er allemaal kan! Dus aan alle onderwijsmensen die deze site lezen: stuur a.u.b. een foto (of meer) van je lokaal op, waarop vooral de aankleding duidelijk te zien is. Bij voorbaat dank!!!